Dünya yetmiyor bazen,
bırakıp gidebilir miyim?
Anlamını yitiren birşeyler mi var şimdilerde
yazdığım şiiriere yabancıyım, sokaklara yabancıyım
taşı delemiyor bir çığlık ve apansız bir
su oluyorum ipince, kendime sızıyorum
dünya yetmiyor bazen, bırakıp gidebilir miyim
Sayfa 25 - 18. Basım: Haziran 2016Kitabı okudu
Anlamını yitiren bir şeyler mi var şimdilerde
Yazdığım şiirlere yabancıyım, sokaklara yabancıyım
Dünya yetmiyor bazen, bırakıp gidebilir miyim?
Sayfa 104Kitabı okudu
dünya yetmiyor bazen
Sayfa 10Kitabı okudu
dünya yetmiyor bazen, bırakıp gidebilir miyim
Dünya yetmiyor bazen, bırakıp gidebilir miyim?
Anlamını yitiren birşeyler mi var şimdilerde
yazdığım şiirlere yabancıyım, sokaklara yabancıyı
taşı delemiyor bir çığlık ve apansız bir
su oluyorum ipince, kendime sızıyorum
dünya yetmiyor bazen, bırakıp gidebilir miyim
# Kayıp Adresteki #
...
Anlamını yitiren birşeyler mi var şimdilerde
Yazdığım şiirlere yabancıyım , sokaklara yabancıyım
Taşı delemiyor bir çığlık ve apansız bir
Su oluyorum ipince , kendime sızıyorum
Dünya yetmiyor bazen , bırakıp gidebilir miyim?
Ve hayat böylece akıp durdu işte , akıp duruyor
...
E- kitap project J.AllKitabı okudu
Anlamını yitiren birşeyler mi var şimdilerde
yazdığım şiirlere yabancıyım, sokaklara yabancıyım
taşı delemiyor bir çığlık ve apansız bir
su oluyorum ipince, kendime sızıyorum
dünya yetmiyor bazen, bırakıp gidebilir miyim
Sayfa 25Kitabı okudu
Anlamını yitiren birşeyler mi var şimdilerde yazdığım şiiriere yabancıyım, sokaklara yabancıyım taşı delemiyor bir çığlık ve apansız bir su oluyorum ipince, kendime sızıyorum dünya yetmiyor bazen, bırakıp gidebilir miyim
Bilmelisin ki...
Duvarda asılı diplomalar insanı insan yapmaya yetmez.
Bilmelisin ki...
Aile hep insanın yanında olmuyor. Akraban olmayan insanlardan ilgi, sevgi ve güveni öğrenebiliyorsun. Aile her zaman biyolojik değildir.
Bilmelisin ki...
Ne kadar yakın olurlarsa olsunlar, en iyi arkadaşlar da ara sıra üzebilirler. Onları affetmek gerekir.
Bilmelisin ki...
Bazen başkalarını affetmek yetmiyor. İnsanın kendisini de affedebilmesi gerekiyor.
Bilmelisin ki...
Yüreğin ne kadar kan ağlarsa ağlasın, dünya senin için dönmesini durdurmuyor.
Sayfa 4Kitabı okudu
Dünya yetmiyor bazen, bırakıp gidebilir miyim?
Yerine sevemem
Kalbimi mesken tutan o kocaman acı yüzsüz bir misafir gibi gelip her saniye teklifsizce yeniden yerleşiyor içime. Aylardır savaş veriyorum kendimle. Sensiz ayakta durmaya, işe gitmeye, yemek yemeye, uyumaya, gülümsemeye, konuşmaya hatta nefes almaya çabalıyorum. En zoru da sonuncusu oluyor galiba. Kullandığım uyku hapları uyku sorunumu çözüyor bir şekilde. İşe gitmek için evden sadece bir kez çıkıyorum, annelerimden birinin zoruyla günde sadece iki kez yemek yiyorum, zorunda kalmadıkça konuşmuyorum ama iş her saniye almak zorunda olduğum nefese gelince…
Sensiz kaldığımdan beri boğazıma düğümlenen o kocaman yumrumu mu engel oluyor nefes almama, yoksa mideme oturup kalmış devasa acı mı bilmiyorum? Bildiğim tek şey ben sensiz yapamıyorum.
Çevremde iyi olmam için çırpınan bir sürü insan var. Ama hiçbiri senin boşluğunu dolduramıyor. Tüm dünya ölmüş gibi hissediyorum. Bazen diyorum ki altı üstü erkektin. Ne var ki? Koskoca dünyada basit bir insandın işte. Senin gibi daha milyonlarcası varhâlbuki. Bir kişinin, sadece tek kişinin yokluğu nasıl hiçlik yapabilir ki her şeyi?
Yapıyor ama ve benim aklım almıyor bunu. Mantığım almıyor. Matematiğim yetmiyor bu hesaba. Yıllarca bir sürü kural, formül, işlem öğrettiler. Hiçbiri işe yaramıyor, hiçbir formül yokluğunu çözemiyor. Bir cenahında senin bulunduğun denklemi hiç bir sayısal veri, nesne, cisim, insan eşitleyemiyor. Anlayacağın sürekli bir eşitsizlik hali var, bıraktığın boşlukta. Yerin hiçbir şeyle dolmuyor.
Dünya yetmiyor bazen,
Bırakıp gidebilir miyim?