"Birçok şey yapabilirdik. Ümit vaat ediyorduk. Ama yeteneklerimizi, zekâmızı boşa harcadık. Teknolojiye körü körüne bağlanmamız, sonumuzu hızlandırmaktan başka işe yaramadı. Bizim dünyamız sona eriyor... Ama hayat devam etmeli..."
*|9 (2009)
Her şey ölü, her yerde ölüler var. İnsanlar yeryüzünde yalnız, çevrelerinde ölüm sessizliği; bizim dünyamız bu işte..
Sayfa 149Kitabı okudu
Memleket bir çeşit,
iç dünyamız bir çeşit çırpınıp duruyoruz.
Son iki yüz yıldır, hatta daha da önceden beri, şu bizim dünyamız hoşgörüsüzlük, umut ve umutsuzluk fırtınalarıyla kasılıp savruldu sanki…
“ Dünyamız anormal bir konumda ve bir ahlak bunalımı içerisinde. ”
Sayfa 41Kitabı okudu
Eğer içimizde bir gönül kaldıysa; masal dinleyen, şarkı söyleyen, şiir okuyan, sulara bakan, kuşlara gülen, ağaçları kucaklayan, yalnızlıkla ürperen bir gönül, dünyamız insanın gövdesinde yeniden filizlenmeye başlayacaktır. Yoksa yaşadığımız gezegen hepimizi bir taş masalına çevirecek.
Son durak: iç dünyamız.
Kitapları, nasıl desem, filmlerden özel yapan şey onlara tutunabilmemizdir. Kendi dünyamız bir fırtınaya maruz kaldıysa bir kitap farklı bir dünyaya (açılan) bir geçit oluyor.
Sayfa 84
