Laetitia Colombani’nin “Saç Örgüsü” isimli kısa romanı oldukça etkileyici konusuyla uzun süre etkisinden kurtulamadığım bir kitap oldu. İtalya, Kanada ve Hindistan da yaşayan üç kadının hayatları bir saç örgüsündeki gibi bağlanıyor birbirlerine.
Üç kadının hayatında da zorluklar var, hepimizin hayatında olduğu gibi. Onun sıkıntısı az, bunun sıkıntısı çok diye yarıştırmak istemiyorum ama en çok da elleriyle bok toplamak zorunda kalan Hintli Smita’ya, ve okuldaki ilk gününde dayak yiyen kızına çok canım yandı. Gerçek anlamda yandı hemde. Çünkü biliyoruz ki yıl 2022 olsa bile dünyanın çeşitli yerlerinde insanlar bunları yaşıyor. Daha zengin ve daha güçlü insanların açgözlülüğü nedeniyle herkese yetecek dünya da aç biilaç yaşamlar devam ediyor.
Kitabın sonu iyi bağlanmış. Kurgusunu çok sevdim. Bütün dünya da best seller olan ve onlarca dile çevrilen bu kitap belki sadece bu sebepten çoğu kişi tarafından es geçilecek romana zaman ayırmanızı tavsiye ediyorum.