Yağmurda koşan bir çocuk olsam
Vedâlaşır gibi, bildikleriyle.
Kendinden mahrum kalır mı insan?
Kalsam.
Duralım burada, güzel esiyor!
Sayfa 62
Kendinden mahrum kalır mı insan?
Kalsam.
Duralım burada, güzel esiyor!
Sayfa 62 - Bensiz Gittiğin Yerler
duralım burada, güzel esiyor
Sayfa 62Kitabı okudu
Kuşlar uçmuyor arkadaşlardan
Konulan şeyler gibi, suya, akşamdan,
Baktım elime, herkes birikmiş-
Demek ki kendini seçemez insan
Akşamın annesi vardır babası
Belki de incecik arkadaşları,
Ölürsen o vakit, nasılsın olur
Ey kalbim, anladın mı?
Herkesin adını biliyor taşlar
İmtiyaz diyorum ben buna kuşlar,
Yol geçmez, konuşmazsak, hatırlatılır;
Burası dünyadır, dır, dır.
Ağzımı arıyor kırk yıldır hayat;
Dokuz ekim pazar, ekmeğin gürültüsü-
Günlerin gözüne baktım da baktım,
Ölümün ev hali, son gecenin örtüsü...
Yağmurda koşan bir çocuk olsam
Vedalaşır gibi bildikleriyle.
Kendinden mahrum kalır mı insan?
Kalsam.
Duralım burada,
güzel esiyor!
Duralım burada, güzel esiyor...
Sayfa 62 - Profil Kitap
"Yağmurda koşan bir çocuk olsam
Vedalaşır gibi, bildikleriyle.
Kendinden mahrum kalır mı insan?
Kalsam.
Duralım burada, güzel esiyor!"
Her yerden bir şeyken dünya / Sağa çekip ağaçları seyrettik
Yağmurda koşan bir çocuk olsam
Vedalaşır gibi bildikleriyle.
Kendinden mahrum kalır mı insan?
Kalsam.
Duralım burada, güzel esiyor.