Atalarımızdan birisinin ismini koysaydınız ya, ana sen nasıl değiştirmiştin adını, ben de değiştireceğim.
O zaman Şükriye Hanım'ın yüreği titrer, eli ayağı buz keser, yalvarır:
- Ben değiştirmedim ismimi, öbürleri değiştirdi. Amanın oğlum yapma, kurban olayım, adını Dursun koyduk adınla yaşa.
(Anası 'Dursun' demiş...
Durmaz... gider Önkuzu.)