Mazimiz inanç, kültür, gelenek, sanat ve ilim; insan ve toplum tiplerini içine alan bir bütün halinde bizimle birlikte var olmaya devam etmektedir. O maziyi bizde canlı kılan en temel etken, o çağın değerlerinin bize “kurucu şahsiyetler” tarafından miras bırakılmış olmasıdır.
Eşrefoğlu Rûmî bir coğrafyanın ve zamanın oluşturduğu, kemâle erince de zamanı yeniden oluşturan bir kurucu ve kurtarıcı şahsiyettir. Eşrefoğlu gibi seçkin insanların bize emanet ettikleri en önemli miras, duru Türkçe ve onda gizli güzelliklerle dolu bize ait dünyadır. Bu kurucu şahsiyet, tüm zamanların ihtiyaç duyduğu ruh ve dil kuvvetini toprağımıza serpmiş ve nice gür ve bıçkın gönülleri göğe doğru yüceltmiştir.
KASİDE
Esti nesîm-i nevbahar açıldı güller subh-dem,
Açsın bizim de gönlümüz, sakıy medet; sun câm-ı Cem.
Erdi yine ürdibehişt, oldu hava anber-sirişt,
Âlem behişt ender behişt, her gûşe bir bağ-ı irem.
Gül devri ayş eyyamıdır, zevk u safa hengamıdır,
Âşıkların bayramıdır bu mevsim-iferhunda-dem.
Dönsün yine peymaneler, olsun tehî
— Aslında öfkelenmeme hiç de gerek yok, –diye başladı Potugin.– Demin gazetede Rusya’da hukuk sisteminde yapılacak değişikliklerle ilgili projeyi okudum. Artık bizde de sağduyunun öne çıkacağını; bundan böyle bağımsızlık, halkçılık veya özgürlük bahaneleriyle Avrupa’nın duru, aydınlık mantığına aptalca, saçma bir kuyruk takmaya kalkışmayacağımızı, tersine yabancı da olsa, güzel her şeyi benimseyeceğimizi düşünüyordum.
Alıntıdır ..
Rus edebiyatının talihsiz bir dehâsı: Puşkin
Ey güzel ülke! Uzak ülke.
Ey bilmediğim ülke!
Ne kendi isteğimle geldim sana,
Ne de soylu bir atın sırtındl
Beni bu yiğit delikanlıyı,
Gençliğin ateşi sürükledi sana.
Bir de başımdaki şarap dumanları..
Ataol Behramoğlu'nun çevirdiği, Nadir Göktürk'ün bestelediği Tanju Duru'lu, Emin İgüs'lü ‘’Ezginin
