Günaydın...
Ezginin kederini dinledim
Daktilonun sesini
Anımsadım düş kırgını seni, anı yitti.
Gece bıraktı çalar saate sessizliğini,
Masaya, kitaplara,
Biraz önce giden sesinin yokluğuna.
Bir hüzün ele verdi seni;
Gözlerinde görünüp yitiveren
Ve özlemini bırakıp gitti yastığındaki yüzün...
Zafer Ekin Karabay
ararken
"ezginin kederini dinledim, daktilonun sesini.
anımsadım düş kırgını seni, anı yitti.
gece bıraktı çalar saate sessizliğini,
masaya, kitaplara, biraz önce giden sesinin
yokluğuna. bir hüzün ele verdi seni;
gözlerinde görünüp yitiveren ve özlemini
bırakıp gitti yastığındaki yüzün.
serinliğinden başka bir şey giymedim oysa
yağmurun. durdum sokakta; sakınımlı ve ıslak,
saçlarım dokundu çıplak omuzlarıma.
anımsadım, büyücünün kristal küreye
baktığı gibi bilyeme bakarken çocukluğumu
ve beni sakladı gece, saydam karanlığında
duldasının.
üşüdüm seninle ansızın, penceredeki pusun
parmak uçlarıma ayırdığı yerde. kimsem
yoktu çizgilerinden başka, bileğimdeki
vazgeçilmiş intiharın. sokaktaki ıslak tenimi
duyumsadım. ve ararken yakalandım
kayıp otobüsünde kendi resmimi."
Sayfa 48-49, Mayıs Yayınları, saklandığımKitabı okudu
Külebi, düş kırgını, bulutlar
Bugün de oturdu yüreğimize
Sayfa 268
Deneme / Deneme 1-2
Eylül sonu,
Pastırma yazının son demleri.. Ilık bir meltem yokluyor caddeyi,perdeyi.. Beyaza boyalı duvarlar geride bırakılmış hayallerle dolu, dikiz aynasının ardı sıra uzaklaşıyor şehir ve sen o lojman griliğine geri dönüyorsun.
Eylül sonu,
Oysa hep böyledir, hazansız kış, baharsız yaz olmaz. Bir kaç cümleyle dile gelir bazen her şey, bazen sayfalarca yazar da anlatamazsın derdini.
Derdini..
Oysa en iyi o bilirdi değil mi içini ? Yazlık sinemada o akşam anlamıştın ,onun gözlerinin içindeydi evren ve sen öylesine uzak bir galaksiye bakar gibi öylece bakakaldın gözlerine.
Eylül sonu,
Artık herşey öylesine uzak ki, arabanın arka camından seyreder gibi hayatı,upuzun bir yolun varmış gibi üstelik, binbir zahmetle gittiğin onca yolu ardına bakmadan dönüyorsun.
Eylül sonu,
Neşet Ertaş’ın bozkırındasın, kulağında yanık bir gurbet türküsü, sıladan başka her şeye hasretsin. Sahi sıla neresiydi ? Son sigarandan aldığın o son nefes ve sen genzini yakan o gezgin tada alışkın, öylece durup sılaya bakıyorsun, sahi neydi sıla?
Eylül sonu,
Dökülen gazeller hazanın habercisi, her biri düş kırgını. Koca bir mevsim yaşadı oysa, elbet yeniden yeşerecek kökü sağlam, o da biliyor bu kara düzeni.
Ezberinde bir sürü şiir, upuzun ağaçlıklı bir yol, öylece gidiyorsun.. Ezberden bildiğin tüm gazellere inat, öylece gidiyorsun..
Külebi, düş kırgını, bulutlar
Bugün de oturdu yüreğimize.
Külebi, düş kırgını, bulutlar
Bugün de oturdu yüreğimize.
Gülüşün umut kırgını
düşlerin yorgun
Bir şarkı olsun dilinde
çalınmış yaşamlara dair
Ve
Rengini yitirmiş ortancaların efkârında
düş yollara
bir akşamüstü...
17 Ağustos 1992 / Samsun
ararken
ezginin kederini dinledim, daktilonun sesini.
anımsadım düş kırgını seni, anı yitti.
gece bıraktı çalar saate sessizliğini,
masaya, kitaplara, biraz önce giden sesinin
yokluğuna. bir hüzün ele verdi seni;
gözlerinde görünüp yitiveren ve özlemini
bırakıp gitti yastığındaki yüzün.
Sayfa 48Kitabı okudu
Ezginin kederini dinledim
Daktilonun sesini
Anımsadım düş kırgını seni
Anı yitti
Gece
bıraktı çalar saate sessizliğini
Masaya
Kitaplara
____________________________En çıplak harmana can atmak ancak devşir-
mek için kumullarında sürgünün yoktan doğma
bir büyük şiir, yoktan olma bir büyük şiir...
Vınlayın, ey dünyadaki
Sayfa 82 - YKYKitabı okudu
ezginin sesini dinledim, daktilonun sesini,
anımsadım düş kırgını seni
Sayfa 48 - Mayıs