Hayat, gözünün hiçbir şey görmediği zifiri karanlık bir yolda yürümek gibi.Yolda bazı engellere takılıp tökezlersin hatta düşersin yere . Karanlıkta bir el tutar seni kaldırır yolda bir süre eşlik eder sana. İyi ki yanımda diye düşünürsün için için sevinirsin onun varlığına.
Ama bir yerden sonra el seni tuttuğu gibi bırakır ,aniden ve sessizce...
Şaşırırsın belki gidişine.
Haklısın
Kim şaşırmaz ki
Geldi hayatında bir yer edindi sana değer verdi sen de ona değer verdin. Düştüğünde kaldırmıştıya seni "bir kere daha düşersem kaldırır yanımda" diye bıraktın kendine dikkat etmeyi nasılsa hep destek olurdu sana .Seni senden daha çok düşünüyordu ama gitti.
Düştün kalkacaksın başka bir el arama kendine bak her zaman yanında sana yardım edecek birileri olmayacak
Ayağa kalk ve yürü düşe kalka öğrenirsin hayatı.
-Havva Baysal
Düşe Kalka Öğrenirsin Bu Hayatı Sonra Kendini Daha Çok Üzmemek için Dersin ki Burası Dünya Ya Hu Her Şey İnsan İçin ✍️ La Tahzen İnnallahe Meana 💐
Hayat engebeli bir arazi gibi demişti dedem. Taşlı, topraklı, inişli, çıkışlı, engebeli bir arazi gibi demişti. Bazen bitti dediğin yerden başlar hayat, olmaz dediğin olur, imkansızlar mümkün hale gelebilir demişti. Bazen de hiçbir şey kolay olmaz demişti. Hayat bu sayısını bilemeyeceğin kadar çok düşersin, sayısını bilemeyeceğin kadar çok acı çekersin demişti. Bazende sayısını bilemeyeceğin kadar çok ayağa kalkıp, yeniden başlamasını öğrenirsin demişti. Hayatı güzel kılan buydu belki. Düşmeler, kalkmalar. Dizlerimizi kanatmalar. Bizleri güçlendiren buydu belki. Dedemin dediği gibi.. Demir dövüldükçe tavını bulur. Bizde bulduk tavımızı, dövüldükçe bulduk. Düştükçe bulduk. Demiştim ya size!..Hayat engebeli bir yoldur. Düşe kalka büyür insan. Kaç yaşına gelirse gelsin. Kimi en güzel anında karşılaşır hayatın bütün gerçeğiyle. Kimi gideceği yönü bulamaz, yeri bulamaz, yolu bulamaz. Kalakalır bir bilinmezliğin ortasında. Kiminin kaderine beklemek düşer. Kiminin kaderine acı, kimininde mutluluk. Kiminin de kaderine düşen buydu. Sürekli düşmek...Ve düştüğü yerden sürekli kalkmak. Bu ilk defa olmamıştı. Son defa da olmayacaktı.
" HAYAT İŞTE. İKİ HECE. "