Düşünmek insanın içinde kendine karşı bir düşman daha peydahlaması oluyordu.
Tek kollu, fakat sapasağlam mideli kalan bedeni, ihtiyar anayı düşünmeliydi artık. Düşünmeli ve hiçbir şey hatırlamamalıydı.
Hem hatırlamak, hem de düşünmek mi? Fakat cehennem dedikleri işte bu değilse nedir?
Bakmayın siz onların kendilerini haklı sanmalarına ve hak naralarına, bakmayın kendilerini üstün sayıp elaleme tepeden tepeden bakmalarına. Hepsinin içinde, içlerinin ta derinliklerinde ne irin sızıntıları var
Bu da bir çeşit şehit düşmek… Hayatı asıl harpten sağ çıkanlar kaybediyor.
Herkes bir yol tutturursa, hedef aynı olsa da, herkes birbirine düşecek demek değil miydi?
Fakat ne olursa olsun bir şeyler yapabilirdi. Her insanın ölünceye kadar yapabileceği bir şeyler vardı. Her insan da, kör topal bunu yapıyordu. Mesele iyiyi kötüden ayırabilmekte idi ve her şeyin, ama her şeyin iyisi de, kötüsü de oluyordu.
