Bir yanılgının, binlerce yenilgiden daha keskin olduğunu gördüğünde eve dönmek isteyeceksin ama ev; kapı duvar olacak. Ve sen, bildiğin denizlerde yeniden boğulacaksın. Aşina yüzler el olacak, ve yalnızlığı şah damarında hissedeceksin. Sonra geçecek. Her şey geçer, bilirsin.
Ve sonra yolun tam ortasında ayaklarının dermanı kesilecek, dizlerinin
Yaşama Tutkusu ve Ölüm İstenci Arasında Gidip Gelen Bir Sarkaç
Adam’ın iç seslerinden biri “Artık tek yol, bir tek yol kaldı geriye. Açılmaması gereken kapıların, kapanmaması gereken yolların başlangıcı. Doğmuş olanın sonu, sonun başlangıcı. Dünya, istediği kadar dönebilir artık. Zaman dilediği hızla akabilir. O da ne! Bir reddediş mi! Sonun şefkatli, sıcak kucaklayaşını geri çevirmek mi! Ne için doğruluyorsun be Adam çürümüş parmaklarının üzerinde. Çoktan bitti bu hikâye, vazgeç direnmekten, teslim ol sonun sonsuz karanlığına. Orada acı olmayacak, orada bilinç farklı frekans aralıklarında tekrar bütünleşecek. Vazgeç kendini yormaktan, nedir bu savaş hali! Nedir bu yaşam tutkusu ve sevgisi! Bırak gitsin. Bırak ve rahatla”
Adam’ın iç seslerinden diğeri “Savaşmalısın en ufak yaşam kırıntısı için. Dinleme şu densizin hadsizliğini! Vazgeçme iyi olandan, yaşamdan. Elbette bir gün bitecek hikayen ve hikayemiz. O zamana kadar kırma kalemini, yakıp yırtma sayfalarını. En ufak mürekkep damlanı koru, muhafaza et. Gerekirse saçma şeyler yaz, çiz, karala. Ölmesine izin verme ruhunun. Bedenin yaşarken gömmelerine yumma göz, tıkama kulak. Aç tüm duyularını, bırak dağıtsın içindeki çocuk etrafı biraz. Kısacık yaşamını daha da kısaltmadan kalk ayağa tekrar. Yeterince düştüğün yerde kaldın, dinlendin. Daha bitmedi davamız. Daha bitmedi hikayemiz.” Adam dirseklerinin üzerinde doğruldu. Tüm bedeni bir nöbet halinde sarsılıyor, tir tir titriyordu. Hissettiği acıdan güç aldı. Ayağa fırlar gibi yerden kalktı.
KdyKitabı okudu
Hakikat, son nefesi verene kadar Allah yolunda koşmak.
Hakikat, Allah'tan başka kimseden korkmamak.
Hakikat, Allah'ın rızası için canınla, malınla Allah yoluna baş koymak.
Ve hakikat, son nefesi verene kadar, son nefeste imanınla gitmeye çalışmak..
Gerçek bir hikaye...
Sadece yalnızlıktan kaçmak için beraberdim onlarla. Anlık mutluluk peşinde!
Sayfa 19 - EşikKitabı okudu
Ağzımı açmadığım sürece hep iyiydik zaten. Bir insandan veremeyeceği şeyleri istemek benim hatamdı.
Sayfa 53 - Eşik yayınlarıKitabı okudu
bir yanılgının, binlerce yenilgiden daha keskin olduğunu gördüğünde eve dönmek isteyeceksin ama ev; kapı duvar olacak. ve sen, bildiğin denizlerde yeniden boğulacaksın. aşina yüzler el olacak, ve yalnızlığı şah damarında hissedeceksin. sonra geçecek. her şey geçer, bilirsin. ve sonra yolun tam ortasında ayaklarının dermanı kesilecek, dizlerinin
Marifetli insanlar başkalarına uyan değil, başkalarını kendine uydurandır.
Sayfa 158Kitabı okudu
Dumanlı dağlardan bir gül getir bana.
Üzerinde çiğ tanesi olsun,
Yaprağında içli bir titreyiş.
Kenardaki tomurcukta,
Umutlu bir bekleyiş.
... ~...
Çok yorgunsun biliyorum. Ama her şey geçecek inan bana. Kıştan sonra bahar gelecek, yağmurdan sonra yine güneş açacak. Ve sabredenlerin mükafatları elbet verilecek. Vakti geldiğinde Rabbin sana gönlündekileri verecek ve seni hoşnut edecek. Haydi kaldır yüzünü yerden sığın alemlerin Rabb'ine. Derin bir nefes al estağfurullah de. Sonra başla duana. "Ya Rabbi bazı şeyler zor geliyor ama biliyorum ki her zorlukla beraber bir kolaylık vardır. Ya Rabbi canım acıyor ama biliyorum ki merhem olacaksın gönlüme. Ya Rabbi beni imtihan edilmeye layık görüyorsun hamd olsun sana" diyerek aç ellerini. İçinden ne geliyorsa dök ona.
Sevilmeye layıksın sen.
Rabb'in mükafatını arttırmak istiyor gör. Silkelen. Kalk düştüğün yerden. Kıymetlisin sen...
Ey mürid! Bir günah işlediğinde hemen ümidini yitirip yoldan vazgeçme. İstikamete ulaşmaktan ümidini kesme. Belki bu günah senin nefsini kırmak için sana takdir edilmiş olup menfaatine olabilir. Allah'ın [celle celâluhû] sana bir rahmeti, bir usanma, günahtan tiksinme vesilesi olabilir. Belki de sana takdir edilmiş son günah olabilir. Düştüğün yerden kalk, hızla ve aynı azimle yoluna devam et.
Sayfa 141
