Neden gitti ki? Beni engellemeliydi, bu onun göreviydi. Beni benden kurtarabilirdi, fakat daha fazla yapmak istemedi. Beni hor görüyor. Sevgisi bitti. Beni tutmayı bırakınca düştüm. Üzerindeki benim kanım.
Sayfa 51
Nerden gelip, nereye gidiyordum ben?
Kendi varlığımın ardına düştüm.
Yola düştüm çünkü kendimi bundan alamıyordum, çünkü cebimde tren parası yoktu; çünkü hayatım boyunca aynı vardiya da çalışacak şekilde yaratılmamıştım; çünkü yollara düşmek, düşmemekten daha kolaydı…
Kasım'ın 10'u
Yorgun düştüm.
Kanadı ayaklarım yaşam yolculuğunda.
Yandı ruhumun kanatları tutkuların ocağında.
Sayfa 53
Yalnızlığımın asıl sebebi ise hangi hikâyenin parçası olduğumu benim de bilmemem. Bir hikâyenin parçası olacaktım, ama bir yaprak gibi düştüm ordan.
"Sevgili hayatım, beni nereye götürüyorsun bilmiyorum ama düştüm peşine gidiyorum. Umarım güzel bir yere götürüyorsundur. Yoksa bozuşuruz..."
bekledim, beklemek oldu balkonlar.
hiçbir şey yeniden başlamadı.
düştüm kendi kenarlarımdan.
"Düştümse düştüm... Belki bunda da hayır var!.."
Sayfa 83 - İletişim Yayınları II
Yalnız olduğumu unutmuş, hiçbir şey beklemiyordum, saatin bile farkında değildim. O güne kadar çok düşündüğüm için az hissetmişim gibi geliyordu bana; öyle ki sonunda şaşkınlığa düştüm; Duygum bir düşünce kadar güçlü oluyordu.
Sayfa 25Kitabı okudu
Yaşamım boyunca birçok yanılgıya düştüm. Bana çok acı çektiren yanlış işler yaptım. Hiçbirinden pişman değilim; çünkü yapılması gereken yanlışlardı bunlar. O yanlışları ancak yaptıktan sonra onlardan kurtulabilirdim.
Debreli Hasan
"Divane aşığın yüreği neden hep yaralıdır bilir misin? Gönlü şâd etmek için önce aklı irşâd eylemek gerekir de ondan. Yoksa aşka düştüm diye ağlar, durursun... Gülü koklamak isterken can evine diken batan bülbül misali..."
Sayfa 151 - Yakın Plan YayınlarıKitabı okudu
Zaman bir tuzak, ben de içine düştüm.
Sayfa 202Kitabı okuyor
Dil bekası, Hak fenâsı istedi mülk-ü tenim,
Bir devâsız derde düştüm, ah ki Lokman bîhaber!
-"Evlendin mi hiç?"
-"İnsan değil miyim ben? İnsan kördür; benden öncekilerin düştüğü çukura ben de yüzükoyun düştüm. Evlendim."
Sayfa 26
Dil bekası, Hak fenası istedi mülk-ü tenim,
Bir devasız derde düştüm, ah ki Lokman bîhaber.