Bir düşün istersen. Belki de büyük bir sahnede bir oyunda rol alıyorsun ve tek seyirci sensin.
Sayfa 325
Hadi düşün beni
İçim otursun aklım
Durulsun diye...
"Kendini denize düşmüş farzet. Çabalarsan boğulacağını düşün. Anladın mı? Çabalamak, çırpınmak fena. Tehlikeli. Gözünün önüne getir. Kendini, suyun yüzünde serbest bırak"
Düşün ki,
Her gün geçtiğin o sokakta sana bir kişi sabahları "Günaydın" diyor ve akşam geri döndüğünde tebessümle seni karşılıyor, mutlu etmek için elinden geleni yapıyor.
Sen onu istemiyorsun, artık bu davranışlarına devam etmese istiyorsun. O ise günlerce bunu yapmaya devam ediyor. Azimle...
Her sabah aynı tebessüm, aynı o masum ifade...
Ama bir gün onu görmüyorsun, seni karşılayan hiç kimse yok...
Belki akşam döner diyorsun ama akşam da orada değil...
Bir zamanlar onu istemezken şimdi onun yokluğunda eksiklik duyuyorsun...
İşte hayat da böyledir...
Sevmeseniz Dahi, alıştığınız şeyin yokluğu boşluk verir, boşluk ise insanı hüzne mahkum eder.
Velhâsıl, elinizde olanların kıymetini bilip onlara sahip çıkmanız kadar büyük bir kazanç yoktur.
Muhammed Ali Dağ
Düşmeli gönle düşmeli
Gözümden düşenler bir kez olsun gönlüme düşün.
Ayağa düşenlerden yürünmez oldu.
Yok mu dediler başka düşün?
Düşünmedim dedim, düşünemedim...
Korkmaz♘
1yılı geride koyalı kaç ay oldu buradayım. Daha kimsenin iletisine, yorumuna tek laf etmedim. Ama insanlara laf çarparak kendini mutlu eden birine de sakin kalamam. Ha neden ileti yazıyorum şuan, engellenmiş bulunuyorum. Sebep? Hakikatler acı. Kabullenmesi zor. Karşındakı bayana;" Sen eşşeksin ben evliya"diyen birinin kitap sitesinde işi ne? Bir yazara imzalı kitap neden yapıyorsun diyerek isim vermeden gönderme yapmanın nesi doğru? Ha beni neden alakadar ediyor? İşte yazarın yaptığı kitap bağışı iletilerine yorum yapan, destek veren herkese 'sürü' diye hitap edilirse ben susmam.
Neden söylediklerini üzerime alınıyorum? "Beni doğru bulmuyorsanız, ben okyanusum da, ben evliyayım da"siz işte eşeksizniz(af edin ama çıkan anlam bu) derse ben sakin durmam.
Ya kitap okuyun değil de azcık okuduğunuzu anlayın! İnsanları yererek, kendiinden aşağıda görerek, merhametten yoksun olmak cehaletten bile vahim bir durum. Kuran-i Kerimde bile ki Alah'ı Tealanın kelamı, ben demiyor, biz diyorken, bir dur, düşün, hadi işte buyur de "Ben napıyorum?"
Hoş kime diyorsam. Bu kadar egoyu kitaplar düzeltememişken benim yazdıklarım mı düzeltecek?
Geriye tek laf kalıyor;
ALLAH İSLAH ETSİN!!!