ELİF: Yüreğinin aynasını gördüm
dupduru bir su gibi
yanılgısı var yalanı yok
gönlümü ona düşürdüm.
DEDE KORKUT: Erdemini düşün.
( Elif Dede Korkut'a ayran sunar. Dede Korkut içince yüzünü buruşturur.)
Çokça bekletmişsin, bu ayran ekşimiş.
ELİF: Çokça bekletilen erdem de ekşir.
Ben senin gölgende hazıra kondum erdeme. Ama durup duran erdem ne ola?
Eylemsiz erdem ne ola?