"Cenab-ı Hak kimseyi dertsiz bırakmasın!" sözü, dert ve ızdırabdan yoksun kalıp gaflete düçar olan nefsin devran olmasını temenni etmektir. (Çünkü hareketin en mükemmeli dairevî olanıdır. Kişi başladığı yere dönmeyi başarabileceği bir yola çıkmalıdır.) Devran olan nefis, ihtimal ki sadece hareket etmekle kalmaz, etrafını temaşa da eder. İşte hayret bu temaşının, ilim de bu hayret'in mahsûlü olacak ve böylelikle insan bilmediğini bilebilmek (marifet) imkânına kavuşacaktır.
Öyleyse HÂK hiçbirimizi dertsiz bırakmasın!
Sayfa 95Kitabı okudu
Dertsiz/gamsız insan, gaflet içinde demektir; zihnen hareketsizdir ve bu nedenle hayran olmak şansını yitirmiştir. Izdırab, bir nevi titremek, için için sallanmak, hareket etmek demek olduğuna göre, nefsin ızdırabı da onun hareketidir. Nasıl ki eskiden hareket'ul-arz tabiri 'deprem' karşılığında kullanılıyorsa, nefsin hareketi için de ızdırab kelimesi kullanılır, daha doğrusu bu kelime bu mânâda istimal edilirdi.
Sayfa 95Kitabı okudu
Bizi yola düşüren aşk, bizi yolda düşüren ise akıl olduğundan, aklın çelmelerine takılmaktan pek öyle çekinmemeli, asıl aşkın yardım elini uzatmamasından korkmalı. Düşe kalka yürümeye devam etmeli, aklın çelmelerine takılıp düştüğümüzde aşkın kuvvetiyle kalkmalı, kalkmayı denemeli. Çünkü çelmelemekten geri kalmasa da akıl intibah eder.
Sayfa 88Kitabı okudu
Belki menzile varılmaz, varılamaz, ancak yine de menzile doğru olmalı hiç değilse yol müstâkim, menzil hak olmalı.
Sayfa 87Kitabı okudu
Hepimizin unuttuğu birşeyler vardır bunca vaveyla içinde. Unuttuğumuz aslında kendimizdir, kendimizi unuturuz bu acımasız hayatın vaveylası içinde. Dışdünyadaki gaileleri bahane ederek aslında hep kendimizden kaçarız ve ceza olarak da sonun da kendimizi kaybederiz. Bütün mücadelemiz kendimizi aramaktır, kendimizi aramakladır. Kendini bulanlar, kendini bilenler, kendine kavuşanlar ne yazık ki azınlıktadır.
Sayfa 86Kitabı okudu
Yalnız kalmazsan, kalamazsan kendine dönemezsin, sürekli etrafı seyretmekten yorulmuş gözlerini kendine, bizzat özüne çeviremezsin. Kalabalıklar arasında yavaş yavaş erir gidersin. Bir kez bile kendinle sohbet etmeye, kendinle başbaşa kalmaya zaman bulamadan "yolculuğun sona erdiğini sana söyleyecek olanlar" gelir ve bu sefer ebedî istirahata çekilirsin.
Sayfa 84Kitabı okudu