Kitap 4 kız kardeşin babalarının savaş için evden gitmesiyle başlıyor ve kardeşlerin her birininin ayrı ayrı yaşadığı karakter gelişimini göstererek bitiyor.
Kitap atmosferinde verilen sıcaklık, sürekli iyi olma, azla yetinme, tanrıya sığınma eğilimleri bana çok ütopik geldi ve tek bir mesaj veya konu etrafında olduğu için okumakta çok zorlandım. Son sayfalara doğru çok sıkıldım ve resmen kitabı bitirmek için bitirdim. O yüzden pek beklentimi karşılayamadı diyebilirim.
İçeriği ve verdiği mesaj olarak, kitabın arka kapağında okuduğum ve tanıtımında kullanılan "Roman, kadınların dönemin katı toplumsal cinsiyet normlarının kendilerine dayattığı geleneksel rolleri benimsemek yerine hayata dair seçimlerini bizzat yapabileceklerini göstermiştir. " cümlesini kendi bakış açımda kitapla tezat buldum. Nedeniyse kitapta kendini bir bakımdan sürekli dizginlemeye çalışan ve tarih boyunca kadınlara dayatılan düşünce ve davranışlara çekmeye çalışan asi kadın karakterler gördüm. Ama kitabın Laurie gibi erkek karakterlerinde böyle bir olgu göremedim. Bununla birlikte, kitaba göre toplumda genelde kabul gören ve iyi görülen davranış düşünceler birer iyi örnek yani olması gerekendi, farklı davranmak ve sıradışı kararlar almaksa kötü bir şeydi. Bu yönünü bahsedilen hayata dair bireysel seçimlerden alakasız buldum.