Bizler kendimizi, bu hayatı göremeden öleceğimize üzülerek hazırlıyoruz. İnsan bir kere hayata gelir, bu bir defalık hayatı hep şimdilik böyle olsun da gerçek hayatın başlayacağı gün de gelecek diye düşünmekle geçiriyoruz; bazı bazı bunu düşündükçe patlayacak gibi oluyorum. Zaman geçip gidiyor, yaşadığı devrin içinde yaşayan kimse yok.
Sayfa 36 - Remzi Kitabevi, 2.Baskı, 1968