Aşkım o kadar yüceydi ki, beni ölümün bilinmediği bir diyara götürebileceğini düşünüyordum.
Güçlü bir rüzgar esecek olsa, bedenim havalanıp dünyanın en uç noktasında kadar gidiverir herhalde, diye düşünüyordum. Dünyanın en uç noktasındaki adı duyulmamış, hiç görülmemiş topraklara… Böylece orada bedenim ve bilincim sonsuza dek ayrılırdı birbirinden.
Önümdeki yaşamı bir ağaç gibi düşünüyordum. Ona, olasılıklar ağacı adını vermiştim. İnsan, yaşamı ancak kısa bir süre bu biçimiyle görebilir. Yaşam, sonra insana değişmez biçimde dayatılmış bir yol gibi içinden bir daha hiç çıkılamayacak bir tünel gibi görünür: Bununla birlikte, o eski ağacın görüntüsü içimizde silinmez bir özlem olarak kalır.
Sayfa 64Kitabı okuyor
Parayı düşünüyordum, insandaki kötülüğün kaynağını; aşkı düşünüyordum, mutluluğun ve aydınlığın kaynağını…
Sayfa 20Kitabı okuyor
“Yanlış,” dedim kendi kendime, “İrlanda resmi bize uymaz.” Türk milletinin bilmem nesi itibariyle
değil, Müzeyyen itibariyle uymazdı. Bizim de buralarda kadınlarımız, icabında, ayıp, yasak, günah
üçgeninde sıkıştırılmış vaziyetteydiler ama, Müzeyyen bu üçgeni yırtmış, yırtarken kendi kendine bir
şeytan üçgeni yaratmış, arada bir, üçgenin kuyuya
“Müziğin bana en müthiş gelen yanı, içinde bulunduğu âna tamamen hükmetmesi, kendisi dışında her şeyi kovmasıydı. Hangi ezgiye kulak versem dünyanın en güzel, en nefis, en benzersiz ezgisi ol duğunu düşünüyordum. Anın gücü doruğa ulaşıyordu.”
Sayfa 70 - Can YayınlarıKitabı okudu
O zamanlar hâlâ bir umudum vardı. Bedeli karşılığında mutlu olabileceğimi düşünüyordum. Ancak büyüdüm artık. Dünyayı versem Tanrı'ya, damlasını vermez bana mutluluğun. İsmim Kayra. Kader demek. Tanrı'nın ya da mutlak bir enerjinin hayatları programlaması demek. Ne büyük bir güç!
... artık olmayan bir şeyi, henüz umut barındıran, umudun var olmayı sürdürdüğü bir zamanı düşünüyordum.
Neden/Niçin Evlendiniz?
Derken, yavaş adımlarla uçağa doğru yürümeye koyulduk. Yerimize oturduk. Benim yanımda yeni evli oldukları anlaşılan bir çift vardı. Uçak havalandığı dakikada aralarında kısık sesle yürütülen ama içeriği sert bir tartışma başladı. Her ne kadar elimdeki kitaba yoğunlaşmaya çalışsam da birbirlerine sarf ettikleri iğneleyici sözler, dikkatimi
Kapı Yayınları
İnsan toplumunda dehşet içinde ve cehennem gibi uykusuz gecelerde yaşamaktansa hapiste olmanın daha sağlıklı olduğunu düşünüyordum bazen.
Sayfa 44
Ağlayabilseydim bir şeylerin düzelebileceğini düşünüyordum..
Ağlamadım.
Gecenin içinde Prater'in çıkışına doğru tek başıma yürüdüm. Bastırılmış her şey içimden kopup gitmişti, daha önce hiç tanımadığım bir doygunlukla kendi dışıma taştığımı, sonsuz evrene karıştığımı duydum. Her şeyi sanki sadece benim için varmış gibi algılıyor, her şeyle yeniden coşkuyla bütünleştiğimi hissediyordum. Etrafımı saran karanlık ağaçlar bana fısıldıyordu ve ben onları seviyordum. Yıldızlar yukarıda pırıldıyor ve ben onların aydınlık selamlarını soluyordum. Bir yerlerde söylenen şarkıları işitiyor ve benim için söylediklerini düşünüyordum.
Yüreğimdeki kabuğu kırdıktan sonra bir anda her şey benim olmuştu, kendimi bırakmamın, kendimi armağan etmemin sevinci içimde kabarıyordu.
Sayfa 63Kitabı okudu
"Bastırılmış her şey içimden kopup gitmişti, daha önce hiç tanımadığım bir doygunlukla kendi dışıma taştığımı, sonsuz evrene karıştığımı duydum. Her şeyi sanki sadece benim için varmış gibi algılıyor, her şeyle yeniden coşkuyla bütünleştiğimi hissediyordum. Etrafımı saran karanlık ağaçlar bana fısıldıyordu ve ben onları seviyordum. Yıldızlar yukarıda pırıldıyor ve ben onların aydınlık selamlarını soluyordum. Bir yerlerde söylenen şarkıları işitiyor ve benim için söylendiklerini düşünüyordum. Yüreğimdeki kabuğu kırdıktan sonra bir anda her şey benim olmuştu, kendimi bırakmamın, kendimi armağan etmemin sevinci içimde kabarıyordu. Birilerini sevindirmenin ve bundan sevinç duymanın ne kadar kolay olduğunu hissediyordum: İnsanın kendini açması yeterliydi, insandan insana canlı bir akış başlıyordu hemen, yükseklerden derinlere iniyor, derinlerden tekrar sonsuzluğa yükseliyordu."
Kusura bakma patron ama, sen bir kâğıt faresisin!
"...
Vallahi işsizken bir yerde oturuyor ve kendi kendime düşünüyordum, "Cehennem var mı, yok mu?" diye.. Fakat dün mektubunu alınca şöyle dedim:
"Bazı kâğıt fareleri için kesinlikle bir cehennem vardır."...."
Yola çıkarken, yalnız düşmanla karşılaşacağımı düşünüyordum, dostlar da çıktı karşıma.
