Eskiden zekanın en önemlisi olduğunu düşünüyordum sonra fark ettim ki karakter, merhamet veya empati eksik olunca zeka çok yetersiz veya tehlikeli olabiliyor. Bu yüzden tek bir şey hiçbir zaman tek başına yeterli ve anlamlı olmayabilir. Ne ile birleştiği önemli, öyle şekilleniyor.
Zamanla etrafımdan bir parça oluyorum oysa ben eşsiz olduğumu düşünüyordum.
Merhaba zındıklar, son yıllarda hayatımda can sıkıntısı, hayattan keyif alamama gibi durumlar söz konusuydu yani anhedoniye yakalandım ve doğal olarak yalnızlık çekiyordum. Bu uygulamada ileti paylaşırken aklımdan geçen belki başka okurlarla iletişim kurarım, ne bileyim eğlenceli konuşmalar yardımcı olabilir diye düşünüyordum ama içinde bulunduğum psikolojik durum gittiğim yolun doğru olmadığını gösterdi. Bugün aldığım bir radikal karar sonucu burada ileti yorumlamayı ve paylaşmayı bırakıyorum. Bu benim son fikir odaklı iletim olacak. Sadece alıntı ve aforizma paylaşacağım. Belki aklım eserse ara sıra da inceleme paylaşırım. Uygulamayı ilk üye olduğum zaman ki gibi arşiv ve hatırlatma amaçlı kullanmaya geri döneceğim, evet sizin tabirinizle uygulamayı amacına göre kullanacağım. Alıntılarda görüşürüz. 👋
çözemedim
istiyor muydum istemiyor muydum
seviyor muydum sevmiyor muydum
sadece geçmişin izleri demek mi gerekirdi
böylece kestirip atmak fazla adice değil miydi
duyguları görmezden gelmek olmaz mıydı
sanki hep görmüşüm gibi onları şimdi mi duygularımı düşünüyordum
bırakmalı mıydım kalmalı mıydım
gülmeli miydim ağlamalı mıydım
anlatmalı mıydım susmalı mıydım
ne anlatmak ne de susmak beni memnun ediyordu
ne yapmalıydım
kötü kalpli bi insanı tanıyabiliyordum zaten kendini belli ediyordu o
asıl benim merak ettiğim benim ona karşı olan tutumumdu
ona haykırmalı mıydım yoksa gülerek kötülüğünü umursamamalı mıydım
mantığımı mı kalbimi mi dinlemeliydim
sanırım hep güldüm..
Gelme diyorsun
Bu gel demektir
Birazdan güneş doğacak
Doludizgin atlılar geçecek yüreğimden
Seni düşüneceğim
Gümüş mahmuzların parlaklığınca
Yağmur nal izlerini örtmeden
Sana geleceğim
Bir süre sonra gökyüzünde soluklanacak bir nefesin kalmayacağı korkusuna kapıldım.
Yürüyordum.
Ağlayabilseydim bazı şeylerin düzelebileceğini düşünüyordum.
Ağlamadım.
Korktum sadece...
Ve Sen Kuş Olur Gidersin
Kendini yeniden sevmek veya sevmeyi öğrenmek- Alice in the Cities 1974- Şans ver!
Bugün uzun zamandır yapmadığım "şans ver" başlıklı yazılarıma bir yenisini daha ekleyeceğim. 1974 Yapımı siyah beyaz ve Alman sineması eseri olan Alice in the Cities (Alice in den Städten) filmini izledim ve film beni gerçekten çok etkiledi. Filmin içeriğini çok kaba hatlar ile anlatacağım ve daha sonra neden etkilendiğimi aktarmaya
selam😭 fikir danismaya geldim. bizim okulda su kitap karakterleri gibi giyinme etkinliginden yapmayi dusunuyorlar, ve ben aslinda alice olmayi dusunuyordum (takintiliyim) ama boyle mukemmel, orijinalinin tipatip aynisi bir alice cosplayi olmazsa giyemem, icime sinmez. oyle de mukemmeliyetci mi desem... psikopat mi desem... neyse oyle bi sey iste. mukemmel olmasi icin de diktirmem falan gerekir cunku turkiyede birebir bi kopyasini bulamam maalesef. diktirme masrafina ve zahmetine girmek istemiyorum, kendim dikmeye calisma riskini almak da istemiyorum. uzun lafin kisasi; yapmasi daha kolay olacak, tercihen klasik kitap karakteri onerileriniz var mi? ya da durum icin tavsiyeniz. yoksa cok hevesim kacti cidden, direkt katilmayacagim ve sonra pisman olacagim gibi.
Geçen sene arada bir selam verdiğim bir arkadaşım vardı. Ona dışardan Bakınca tam bir deli duruyordu aynı ben diyordum hep . Ama benden farkı Dertsiz tasasız duruyor oluşu diye düşünüyordum... Bu yıl kyk da aynı odaya düşünce ister istemez aramızda bir az daha fazla samimiyet olmaya başladı ilerleyen zamanlarda bu samimiyet bir az daha fazla