ufak tebessümler ile taş, duvar
ve sanki hiç doğmamış kadar
geçimsiz bir sonbahar kadını
biz kırk metrekareye dört kişi sığdık
zahmetine katlanılmış şu soğuk şu hain
şu hüsrana mahkûm yontmaları duvarlara dizdik çeşitli el işleri çekiyor canım işte
kocakarı çeyizlerinden
kımıldaması zor geliyor
hangi kolum ulaşmak istese yahut
hangi ruhun
Seni duvara da kazırdım,
yazı diye bir şey olmasa.
Seni kalbime kazıdım,
Duvar kadar değeri olmasa da.
ŞAKA GİBİ GELİYOR AMA İNANIN BUNLARIN HEPSİ GERÇEK
DÜŞÜNÜN;
Hava buz gibi.
Camiye gittiniz.
Senin ATAN bunu yaptı
ŞAKA GİBİ GELİYOR AMA İNANIN BUNLARIN HEPSİ GERÇEK
DÜŞÜNÜN;
Hava buz gibi.
Camiye gittiniz.
BİRİNCİ BASIMIN ÖNSÖZÜ:
Türk dilinin oluşma çağını, gelişme aşamalarını kesin olarak açıklamak, bundan bilimsel sonuçlar çıkarmak kolay değildir. Bu güçlük, önce ''Türk'' sözcüğünün yeni olmasından, ilk kez 8. yüzyılda Orkun Yazıtları'nda görülmesinden, sonra bu adı alan ulusun tarihi boyunca belli bir yerde değil de çok dağınık ülkelerde,
Soğuk Umutlar
Bürümüş yolların kenarlarını,
Kimi fidan kimi ihtiyarlığa susamış ağaçların Sarıdan kahveye çalar solgun yaprakları.
Rüzgarın yönü dönmüş birkaç ay evvelsinin tersine.
Bu havalar ki işarettir,
Sıcakla soğuk havanın cengine.
Soğuğun ürpertisi titretir insanı,
Ve soğuğun ürpertisine eklenir geçim telaşı.
Dört duvar arasını ısıtacak odun,
Boğazdan geçecek bir lokma ekmeğe katılacak un.
Yazı bir kışı bin mesele.
Keşke diyor insan,
Keşke yalnız odun, un yetse bütün dertleri dindirmeye.
Gün ışır da dağılırsa dağların dumanı,
Belki yeşerir yeniden garip kulların garip umutları.
