Yetmiş dokuzda doğan ama doğumunu doksan beş yılıyla, kitapla başlatan bir insanım. Çünkü öncesi susuz geçen bir yaz adeta. Işıksız, aşksız, kelimesiz, kitapsız geçen yıllar. Kitapla tanıdım ve sevdim şehirleri, şarkıları, renkleri, kokuları ve insanları. Kitapla tutundum hayata. Ve bazen kitaplarla kabuğuma çekildim hayat çekilmez olduğunda. Kutuplaşmanın tahammül edilemez olduğu zamanlarda, yani o çok bunaldığım dönemlerde kitaplardan bir duvar ördüm insanlarla arama. Hem evim hem de dünyam oldu kitaplar benim için. Çünkü ben kitaplarla tutundum hayata. Öncesi..
Ben de..
Ve bazen kitaplarla kabuğuma çekildim hayat çekilmez olduğunda. Kutuplaşmanın tahammül edilemez olduğu zamanlarda, yani o çok bunaldığım dönemlerde kitaplardan bir duvar ördüm insanlarla arama. Hem evim hem de dünyam oldu kitaplar benim için. Çünkü ben kitaplarla tutundum hayata.
Sayfa 54 - Mustafa Başpınar / Işıksız, aşksız ve kelimesizKitabı okudu
Bahar esareti
Dışarda yine tertemiz bir bahar havası
Güneş hafiften eriyor gökyüzünde
Ben yine esirim dört duvar içinde
Bu son esaretli bahar olsun diye
Pencereme yansıyan ışınlar
Karşımda dizi dizi kitaplar
Hangisini alt edeyim bilmem
Yoksa onlar mı beni eder bilemem
Enerjisi sömürülmüş bir hayatı
Doludizgin yaşasan ne
Önüne konan bir dilim ekmek
Ağzında altın kaşık taşısan ne
Yazan:Hiç
288 syf.
10/10 puan verdi
Kalıcı değiliz madem nedir bu prangalar?
Esselâmu aleyküm ve rahmetu’llâhi ve berekâtûhû..
بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم
Öncelikle iyi ki okudum demek istiyorum, iyi ki nasip oldu da okudum Bu güzel esere benden önce kıymetli ablam 
ℳüTℰᏉᎯℤıᎾᏦUℛℋᎯℕıℳ 'cığımın gözleri, elleri, hisleri değdi. Ondan da bana nasip oldu elhamdülillah. Yaşanmışlık var idi (çizili
Kavin...
Bazı kitaplar, anestezi vermeden açık kalp ameliyatı yapar. Kavin ’in yaptığı da tam olarak bu!
Sevgisizliğin belki de hayatımızdaki en büyük travma olduğu, bir de sevgiyi anne tarafından alamayınca neler yaşayabileceğimizin en büyük göstergesi 
Kavin . Yoğun duygular silsilesi oluşturan karakterler sanki hepimizin içindeki seslerden oluşan
Çok düşündüm. Duvar yükselirken, pencere dibine bir Borges, kapı yanına bir Vallejo, onun üstüne Kafka ve yanına Kant ile Hemingway’in Silahlara Veda'sının ciltli bir baskısı; her zaman hacimli kitaplar yazan Cortázar ve Vargas Llosa, Valle-Inclán ile Aristoteles. Camus ile Morosoli ve çimento harcıyla Marlow’a ölümcül bir şekilde bağlanmış olan Shakespeare yerleştirilirken oralarda yürüyor olmalıydı; hepsi bir duvarı yükseltmeye, bir gölge yaratmaya yazgılıydı. ‘Sıcak olacak, ha? Değil mi?’ diye bağırırdı duvarcı, onu neşelendirmek, sanki o harem içine kendisi de düşmüş gibi şüphesiz sertleşmiş olan yüzündeki keskin kederi dağıtmak için. Çünkü yüzüne artık kimsenin kapağını açmayacağı, arzuyla bakmayacağı ve hayran bakışların karşısında, ‘Doğrusu hepsini okumadım. Yıllardır bana eşlik ediyorlar. Bakın, burada bayılacağınızı düşündüğüm bir şey var,’ diyemeyeceği kitapların yalnızlığı istiflenmiş olacaktı.
Fakat, ‘Hâlâ benim arkadaşım onlar. Kışın üzerimi Örtüyor, yazın gölge yaratıyorlar. Beni rüzgârlardan koruyorlar. Kitaplar benim evim,’ diyebilirdi. Her ne kadar sonuç tatsız da olsa ve kitaplarla kurulan böylesi narin bir ilişki onu uzak ve izbe bir kumsala sürüklese bile kimse karşı çıkamazdı bu cümleye.
Bir hafta içinde duvarcı, Carlos Brauer’in eserini kireçle kaplayıp şekil vererek sayfa sayfa, cilt cilt, baskı baskı ördü evin duvarlarını Rocha’nın kumları üzerine. Başka bir eserin içinde yok olan bir eserdi bu. Sadece hapsolan değil, çimento ile yok edilen...
Sayfa 66 - Jaguar Kitap
