benden bir öykü...
1-
Gece saat 00:37. Yarı uyur yarı uyanık
mayışma durumundayken hiçbir şey
düşünmemeyi başardığımda, beynimdeki zonklama katsayısından
dolayı delirmeye ‘’beş kala, delirmeye
Hatırlıyorum babamın yüzünü
Duvardaki bir delik gibi
Bumburuşuk çarşaflar
Dövülmüş toprak bir zemin
Gece gündüz durmadan çalışan anam Hıçkırıklar ve çığlıklar.