Neyse ya
... dünyada güzel olan her şey daha insana ulaşamadan, insanın kendi ördüğü ağlara takılıp kalıyor...(N.B.C.-Kuru Otlar Üstüne)
İnsanın ağlarına takılanlardan örülen duvarın ötesine özlem duyup, berisinde kalması(B.Y.)
N.B.C.'nın dediği gibi: "Neyse ya"
instagram.com/reel/C2-mqjStS_...
Öğrenme Kuramları, Hak, Değer yargıları, Ontoloji, Makamlar
_Eğitim – Öğretim_
_Eğitim, bilgilenme ve gelişme sürecidir ve yaşam boyu devam eder. Süreklidir. Plansız ve programsız da olabilir.
_Öğretim, eğitimin okullarda planlı yapılan kısmıdır. Eğitimin bir parçasıdır. Öğretim, planlı programlıdır. Süresi vardır.
_Her eğitim, öğretim değildir. Fakat her öğretim, eğitimdir.
_Öğrenme
Kıymetli ağabeyim yazar Hüseyin acarlar'in kaleminden
DİBACE / Günce
Felsefe Ne Değildir Veya Yenir mi ?
Felsefe dediğin ne ki? Ateist işi deli işi (!) ama herkes felsefe yapıyor ne edeceğiz şimdi?
Üçgen şekilde dilimleyip, kare şeklinde kutuya koyup bunu pizza diye satan adamla , kare veya dikdörtgen şeklinde ev yapıp daire diye satan adam gibi aritmetik donanımla ulusları aşan kulelidir
Babamız Bir Gün Gerçekten Ölür
Çoğumuz, babamız henüz hayattayken onun yüzüne bir kere bile dikkatle bakmayız. Baba, “baba” demeye başladığımız günden itibaren sürekli karşımızda duran bir alışkanlıktır. Yıllarca babamızdan değil, bir alışkanlıktan bahsederiz: Annemize, “babam bugün niçin gecikti? ” diye sorarız; kardeşimize, “babam yine su
Yannis Ritsos / Kararmış Çömlek
Çok uzaktı geldiğimiz yol. Kardeşim, çok uzak.
Ağırdı, çok ağırdı bileklerde kelepçeler. Akşamları
sallayıp başını "vakit geçti" deyince küçük lamba
dünyanın tarihini okuyorduk belirsiz isimlerde
mapusane duvarlarına tırnakla kazınmış tarihlerde
ölümü beklemiş insanların çocuksu çizgilerinde -
bir yürek, bir yay, zamanı gerçekten yaran
İhsan Oktay Anar - Puslu Kıtalar Atlası sözlüğü
Abıru: 1.Yüz suyu. 2.Irz, namus, şeref, haysiyet.
Acuze: Huysuz, yaşlı kadın
Adülkahır: (Ödül kahır) Pembe çiçekli, çok yıllık otsu bir bitki
Agâh: 1.Bilen, bilgili 2.Haberli
Akarca: Sürekli işleyen çıban, fistül
Altar: Adak adanan ve kurban kesilen dini yapı, sunak.
Arkebüz: XV. yüzyılda Fransa'da kullanılmaya başlanan, taşınabilir ateşli
Çoğumuz, babamız henüz hayattayken onun yüzüne bir kere bile dikkatle bakmayız. Baba, “baba” demeye başladığımız günden itibaren sürekli karşımızda duran bir alışkanlıktır. Yıllarca babamızdan değil, bir alışkanlıktan bahsederiz: Annemize, “babam bugün niçin gecikti? ” diye sorarız; kardeşimize, “babam yine su istiyor,” der ve dertleniriz; bazen
Hoş geldin ey şimdiki zamanım
Geç gönlümün eşiğinden, tam anı
Hoş geldin her bölümüm, tamamım
Uzat ömrümün beşiğinden yanağını
Beni yanlış anla bunu anlama
Darda olmasam seni de darlamam
Hayat bir kumarsa eğer kazandım
Saman Sarısı: Nazım Hikmet Ran
Seher vakti habersizce girdi gara ekspres
kar içindeydi
ben paltomun yakasını kaldırmış perondaydım
peronda benden başka da kimseler yoktu
durdu önümde yataklı vagonun pencerelerinden biri
perdesi aralıktı
genç bir kadın uyuyordu alacakaranlıkta alt ranzada
saçları saman sarısı kirpikleri mavi
kırmızı dolgun dudaklarıysa şımarık ve somurtkandı
üst
youtu.be/nfzHHU0MBUw
Hoş geldin ey şimdiki zamanım
Geç gönlümün eşiğinden, tam anı
Hoş geldin her bölümüm, tamamım
Uzat ömrümün beşiğinden yanağını
Beni yanlış anla bunu anlama
Darda olmasam seni de darlamam
Hayat bir kumarsa eğer kazandım
İhtiyacım yok seninle zarlara
Hoş geldin ey ömrümün başı
Kalbim ıçinde sadece gül yüzünü taşır
Hoş
Hoş geldin ey şimdiki zamanım,
Geç gönlümün eşiğinden, tam anı.
Hoş geldin her bölümüm, tamamım.
Uzat ömrümün beşiğinden yanağını.
Beni yanlış anla bunu anlama;
Darda olmasam seni de darlamam.
Hayat bir kumarsa eğer kazandım,
İhtiyacım yok seninle zarlara.
Hoş geldin ey ömrümün başı,
Kalbim ıçinde sadece gül yüzünü taşır.
Hoş geldin gönül evimin dört duvarı, taşı;
Seni arar göğsüne vurmak ıçin başım.