Ağlamak istersin, boğazın düğümlenir ya hani.
Yazmak istersin, duygu ağırlığı ağır gelecek taşıyamayacak hissi, gelir ya hani; Bir şeyim yok benim.
Susarsın için konuşur ya hani, bir kelime etmezken, edemezken için konuşur dolu dolu; konuşacak çok şeyim var benim.
Şarkı dinlersin, hissedersin, şarkı konuşursun, şarkı susarsın, şarkı anlamı ararsın; Susacak çok şeyim var benim.
Hissedersin kalbini, okursun kitap, izlersin film boş gözlerle, saçma gelen her şeyi.. güzel olan her şeyi; hissedecek çok şeyim var benim.
Kalbin acır, bulutlar söner, gözlerin acır, şarkı dinlemekten başın ağrır, yazmaktan elin sonucunda duyguların ağrır; İyiyim ben bir şeyim yok benim. Duygular, hisler, gözler, şarkılar, şahıslar, yabancılar, tanıdıklar, defterler, kitaplar, kelimeler, şiirler, şairler, filmler, düşünceler.. İster Soyut ister somut; ölecek çok şeyim var benim.
Yazılarım, şiirlerim, yazmayan kalemlerim, öncelikle kendim; nefret edecek çok şeyim var benim.
Sona yakışacak çok konu'm var benim.
Cevap veremezsin,
Bir gün küçücük kalbinize biri girer ve çekip gider ardında cümlelerle…
Issızlaşır ruhun, küçük kalbin sana bakar, cevap veremezsin.
Uzaklara bakarken gözlerin dolar, cevap veremezsin.
Şarkılar gelir kulağına, içinde tufanlar kopar, gök yeleli atlar koşar aklına düştükçe… Boğazın düğümlenir, cevap veremezsin.
Sokakta yürürken bir taşa değer ayağın, taş tıklım tıkır ilerlerken duymazsın etrafındaki hayatın akışını, dalıp gidersin bir an, bir an dahi kalbin tebessüm eder… Kokusu gelmiştir burnuna, gülüşü düşmüştür aklına… Küçük kalbin yine bakar sana, cevap veremezsin. Yıllar geçer, sen geçer, senden geçer, kalbinden geçer günler. Başka birileri çalar kapını, açarsın ufakça. Küçük kalbine bakarsın o da sana bakar içindekilerle… Cevap veremezsin. Kaparsın tüm kapılarını yeller tufanlar esse de almazsın içeriye rüzgarları. Sobanın dibinde ateşin körüğüyle ısınır durursun. Kalbin sana bakar sen ona bakarsın. Oturursunuz sessizce…
Bazen öyle karmakarışık duygular içerisinde olursun ki yutkunmak istersin ama yutkunamazsın bi şeyler birikir boğazında hayatında yaşadığın birikimler orda düğümlenir kalır. Yeni bir yol çizmen gerekiyordur ve bu yol için bazı olanaklardan vazgeçmen gerek uzun, stresli ve yorucu bir yol beni bekliyor..
Ateş Böceklerinin Mezarı
Bazı film ve dizilerde ya da kitaplarda geçen bir cümle insanın boğazında düğümlenir. Öylesine sarsmıştır ki insanı bütün hücrelerinde o sözün etkisini hisseder. Zaman geçer ve hiç beklemediğin bir anda neon ışıklarla zihninde parlayıverir. Aynı duygular bütün hücrelerde tekrar canlanır ve her defasında tekrar tekrar hayatı sorgulatır. Ama sen yine bir cevap bulamazsın. Küçük Setsuko'nun abisine sorduğu bu soru gibi "NEDEN ATEŞ BÖCEKLERİ BU KADAR ÇABUK ÖLMEK ZORUNDA?"
Hani şöyle yatağına geçersin ya başını yastığa koyduğun an başlarsın düşünmeye, konuşursun kendi kendine sonra birden akmaya başlar gözyaşların, ıslanan yanaklarından silersin. Boğazında düğümlenir ya...
Neyse boşver güzel insan anlatsamda anlamayacaklar...