Haluk.. Hayat denen o "ne alacağı ve ne vereceği belli olmayan "yolda yürüyen malum şahıs..
Yazar bize kitabın başından sonuna kadar aslında yaşamın gayesi olmazsa yaşamanın bir anlamının olmayacağı ve o gaye aşk ise aşığın yaşayacağı binlerce duygu geçişini fazlasıyla anlatmış ve hissettirmiş kelimelerle dans ederek. Üslubunu beğendim, betimlemeleri de gayet ideal. (Hatta itiraf etmek gerekirse kitaplarla dolu sallanan sandalyeli İstanbul manzaralı bir odam neden yok diye ufak bir sitem etmedim değil kendi kendime)
Kitabın sonlarına geldiğimde keşke tüm "son"lar mutlu bitseydi ve ölüm hatırlanan acı bir son olmasaydı dedim. Haluk yaşadığı tarifsiz duyguyla yola koyulmuş, aşk ipine tutunup bir müddet düşe kalka yürümüş, evine vardığını zannettiği bir vakitte ayrılık denen bir misafir kapısını çalmış. Zor olmuş ama hayata bağlayan aşk onun katili olmuş. Ama eli boş kalbi sarhoş gitmemiş diğer tarafa. Şöyle bir düşününce aşkı ona çok şey katmış, ölümle aşk arkadaş olmuş ve 5 yıl ayrı kaldığı, öncesinde günlerce onu bulabilmek için ardından gittiği Bilge'sine kavuşturmuş...
Ufacık bir "olsaydı iyi olurdu" dediğim türden bir şey var aslında. Bu da Haluk'un duygularına tercüman olunduğu kadar birazda Bilgenin gözünden Haluk betimlenip tasvir edilebilirdi onun dışında güzel hikaye tadında bir romandı.
Bir Ömürlük Gün
Şampiyon Karakartal
GOL
bu insanlar gün boyunca/
on bin on bin dalgalanıp dururlarsa kaldırımlarda/
bu caddeler boş gözlerle bütün gün/
bakıp bakıp dururlarsa suda yosuncana dalgalanan/
bu insanlara/
Duygularıma tercüman olmuş harika bir yazı..
Mükemmel değil mutlu olmak için çaba harcamayı öğrenip öğretebilsek keşke...sevgiyle mutlu kalın...
✨
Eskiden💫
Böyle saati kurup kalktığım💫
Düzen içinde bir işe gidip geldiğim zamanlarda💫
Tek bir amacım vardı💫
Var dediysem hani;
Okula başladığımız günden bu yana öğretilen tek şey;
Mükemmel
Geçmişte Eskiyen Kalıntılar
Öyle bir yerdeyim ki...
Birini sevememek, sevdiğine ait olamamak ve hiçbir şey hissetmemek çok tuhaf bir duygu. Hani kimseyi sevemezsin ya ama sürekli bunun acısını çekersin ya aynı onun gibi işte, sürekli bir yalnızlık hissi… Neden korkuyorum ki birisiyle aşk yaşamaktan? Neden bir adım atamıyor ve neden korkularımı