Ve bazen duygularımı kendime sakladım çünkü onları anlatacak bir dil bulamadım.
Jane Austen
"Sadece duygularımı etkileyen şeylerin gerçekliği konusunda samimi olabilirim."
Sayfa 233
Üniversite yıllarımda bir bukalemun değildim. Kaybolmuştum ve gerçek kimliğimi arıyordum. Ne amaçla yaratıldığımı bulmaya çalışıyordum. Kaybolmuştum ve çaresizce yolumu bulmak istiyordum. Sadece evimin, asıl ait olduğum yerin neresi olduğunu bilmiyordum. Rabbimiz İnşirah sûresinde “Sen kaybolmuştun. Rabbin seni buldu ve yol gösterdi.” buyurur. Ben
Ben başkaları gibi değilim. Çok sevindiğim, mesut olduğum vakit duygularımı sözlerle anlatamam. Mutlaka karşımdakinin boynuna sarılmak, onu öpmek ve hırpalamak isterim.
"Ben başkaları gibi değilim. Çok sevindiğim, mesut olduğum vakit, duygularımı sözlerle anlatamam. Mutlaka karşımdakinin boynuna sarılmak, onu öpmek ve hırpalamak isterim."
Sayfa 259 - İnkilâpKitabı okuyor
Kaybettim.
Beni benden alan gözlerini kaybettim.
En sonjnda sana olan duygularımı seni kaybetmek pahasına söyledim.
Ve buda buraya yazılan son anı olsun..
Kaybettim..
Dörtlüklerim
Bu gece üzerimde bir yorgan oldu dörtlüklerim,
Sana olan sevgimi haykırdı o mahzun kafiyelerim,
Hep aynı duygularımı yansıttı, benim rediflerim
Sonsuza kadar sürecek benim sevgi dolu şiirlerim...
KK
“Şimdi piyanoya oturur, kelimelerle ifade etmekte güçlük çektiğim bütün duygularımı, acılarımı tuşlara dökerdim. Bazen şiddetli, bazen yavaş basardım onlara. Kim bilir ne ince ayrıntıları vardır o dokunuşların? Kelimeleri, daha önce, öyle kötü yerlerde kullanmış oluyoruz ki, kirletir diye korkuyoruz duygularımıza dokunursa. Seslerin başka türlü bir dokunulmazlığı var.”
Keşke duygularımı bastırabilsem...
Sayfa 329Kitabı okudu
"Canımın yanmasına üzülmüyorum. Her defasında insanların duygularımı suistimal etmesine üzülüyorum."
.."Yeter derecede kusurum var ama umarım bunlar zekayla ilgili kusurlar değildir. Karakterim hususunda garanti veremem. Zannederim pek yumuşak değil. Hele ki insanlığın iyiliği düşünülünce hiç yumuşak değil. Başkalarının ahmaklıklarını ve ahlâksızlıklarını gerektiği kadar çabuk unutamıyorum, bana karşı işledikleri kabahatleri de öyle. Bu duygularımı değiştirmek için gösterilen her çaba nafile. Karakterime belki kindar bile denebilir. Birisi hakkındaki olumlu düşüncelerim kaybolmuşsa bir daha geri gelmez."
hissizleşmek..
Kötü olaylardan sonra hiçbir şey hissetmeme sebebimin çok yüksek dozlu acılarda beynimin bir savunma mekanizması olarak duygularımı dondurduğunu öğrenmek..
Neden en güzel duygularımı en yanlış insanda tükettim ?