Bana öyle geliyor ki, başka insanlar gibi değil, eksik olan bir yanı var. Şefkat belki ya da vicdan. İnsanları, ancak içinde duyarsan anlayabilirsin. Ben onu bir türlü içimde duyamadım. Onu düşündüğüm anda, duygularımı bir karanlık kaplıyor. Ne istiyordu, neyin peşindeydi, bilmiyorum. Nefret doluydu, ama neden, neye karşı nefret duyuyordu bilmiyorum. Anlaşılamadı. Nefreti, öyle öfkeye ya da kızgınlığa benzemiyordu. İnsafsız bir nefretti.