Bu kitap okuduğum kitaplar içerisinde en değerlilerinden biri çünkü bana çok değerli bir dostum tarafından hediye edilmişti hem de hep aradığım, edebiyatımızda çokça yer almasını istediğim bir konuyu bizim bakış açımızdan ele almış. Hep eleştirdiğim bir konu şudur ki toplama kamplarında ölenler sadece Yahudiler değildi. O toplama ve imha kamplarında Yahudiler, Rus savaş esirleri, Polonyalılar, İtalyan muhalifler, Romanyalılar,Çingeneler,Kırımçaklar(Kırım Yahudileri ki Türktürler),Karaylar(Litvanya Yahudileri ki onlar da Türktür),Rusya lehine savaşmaya zorlanmış Türkler olan Azeri, Kırgız, Tatar, Özbekler ve daha bir çok Avrupa ve Asya kökenli insan yaşamını yitirdi. Bu konuda ne yazık ki bizim edebiyatımız da film sektörümüz de Yahudiler kadar kuvvetli değil ve ne yazık ki o ana toplama kamplarında ve onlara bağlı yüzlerce daha küçük kampta ölen insanlarımızın hikayesini yazmıyoruz. Cengiz Dağcı bu konuda gayet başarılı bir eser ortaya koymuş ve şu an adı sanı bilinmeyen duyulmayan iki kampta gördüklerini, yaşanan acıları, insan hayatının nasıl hiçe sayıldığını, bir lokma yiyecek için neler yapılabildiğini,insan denilen varlığın yeri geldiğinde nasıl iğrenç,duygusuz, adi bir canavara dönüşebileceğini oldukça çarpıcı bir biçimde anlatmış.Bu önemli eserin ülkemizde yeterince ilgi görmediğini düşünüyor ve daha çok okunup hakettiği yere gelebilmesi için tüm kitapseverlere şiddetle tavsiye ediyorum.
