Şair öğretmen boşuna mı yanmıştır.
Onlar benim her şeyimdir.
Hayat suyum, ekmeğim.
Gönül saksımda açan;
Renk renk, desen desen,
Mis kokulu çiçeklerim...
Onlar benim her şeyimdir;
Dualarım, dileklerim...
Ya Rab! Ayırma beni,
Onlar benim meleklerim.
Ben okulda doğdum.
Güllerle, çiçeklerle büyüdüm.
Onlarla ağladım, onlarla güldüm.
Benim için Allah'a kalkan eller ,
Yüreklerinde tertemiz duygular,
İşte benim sermayem, ödülüm;
Okuttuğum çocuklar...
Mezar taşıma “öğretmen” diye yazın.
Belki de gelip, Fatiha okurlar...
(Halit Ertuğrul'un Düzceli Mehmet adlı kitabından)