#Spoiler icerebilir
Beklentilerimin çok çok altında kalan bir eser hüsrana uğradım desem yeridirÇocuklarin yaşantısından çok deneyi yapan doktorun savunmasi veya bahanesi daha kayda değer bir durumdu üzerinde daha fazla durulabilirdi..okunmalı tavsiye ederim tabii ki de🤗🤗
Konusu,
Rachel ve Sam iki kardeştir aralarında iki yaş vardır bir gün
Bobok, "Godot" gibi bir şifre değil aslında
Mikhail Bakhtin "bobok"ta Dostoyevski'nin sanatının en kusursuz örneğini, tanrı ve ruhun ölümsüzlüğü yoksa "her şeyin mübah" olduğu fikrini merkezi motifi kılan tüm yaratıcı üretiminin küçük bir dünyasını görmüştü. "Íki ölüm arasındaki" hayatın karnavalesk yeraltında bütün kurallar ve sorumluluklar askıya alınmıştı"(Slavoj Zizek, Acı Çeken Tanrı, s. 28).
Ínsan yaşamına içkin olan söylem ve eylem karşıtlığı, eylemin insan yaşamında söylemi de kapsayan (ve onun tarafından kapsanan) bir sembolik düzen içinde sınırlanmış olması anlamına geliyor. Söz konusu `askıya alma` Dostoyevski'nin bu eserinde şöyle ortaya çıkıyor: sembolik sınırlanmışlığın askıya alınması, yani ölüm, simgesel olarak değiş tokuş edilemediğinden dolayı artık eğitilmiş bir kulağa hiçbir anlam ifade etmeyen bir takım sözcükler (kelime denmez bunlara) ortaya çıkartır. 'Bobok' içeriğin, çürümüş ve şişmiş bir biçim üzerinden iletişime geçme denemesidir. Başka bir deyişle Shakespeare'in Dostoyevski'den yüz yıllar önce yazdığı şu cümle ile bir bağdaşıklık söz konusudur: "çürümüş bir şeyler var".
Başkomiser Nevzat ve ekibi, İstanbul’un tarihinde önemli yere sahip 7 ayrı mekanda işlenen 7 ayrı cinayeti araştırıyor. Tarihi mekanlar olunca tabi İstanbul’da hüküm sürmüş ve iz bırakmış 7 hükümdarı ele alıyor. 7 rakamı romanımız için gizemli bir anlamı sahip. Kitabın sonlarına doğru sürpriz ortaya çıkıyor. .
Ana karakterimiz Nevzat Başkomiser, zaman zaman serkeş, zaman zaman yumuşak huylu bir karakter. Kendi iç dünyasında bir düzen kurmaya çalışıyor, buna rağmen duygusal anlamda çok bocalayan ancak günün sonunda hep doğru kararı veren bir karakter. Her zaman söylerim ana kahramanı iyi yapan şeylerden birisi de yan karakterlerin durumudur. Ahmet Ümit’in romanlarının en güzel yanı karakterlerinin her zaman çok iyi kurgulanmış, okuyanda hayal gücünü harekete geçiren bir yanı olması. Öyle ki gözümü kapadığımda, Zeynep’i, Ali’yi, Namık’ı ya da Adem ve diğerlerini görebiliyorum.
.
Bunun yanı sıra bir cinayet romanının üzerine kurulu tarih bilgisi değil de tarihin üzerine kurulu cinayetler anlatan bir roman olması da aslında romanın türünü geride bırakan bir durum olarak yansıdır bana.
Tarih severlerin ilgisini çekebilecek bir roman. Keyifli okumalar dilerim.
.
.
568 syf.
9/10 puan verdi
Üstadın devlet, aksiyon, gaye, ufuk, düzen, rejim ahvalinin kurumsallaşma manifestosu.
Hayrete düşürecek kavrayış ve ifade gücü.
Sis ve köpükten heyüla dağlarını delip geçen efradını cami ağyarını mani’ fikir namlusuna denk nokta atışları...
Batılın çöplüğünü, sıradanlığını, kartondan adamlığını, kışırlığını, ruhdan yoksunluğunu güçlü bir pehlivan vari yere çalış; hak ve hakikatin yüceliğini, enginliğini, minnetsizliğini, heybetini ve buhran içinde divaneler gibi sarhoş olanları, bir şehrin tepesinden haykıran bir kıyamet habercisi vari haykırış...
Üstad mı üstad...
Bir arkadaşım sayesinde merak ettiğim için okudum ve Paulo yine sürükleyici bir romanla karşıma çıktı.
Hiç sıkılmadım, hep merak içinde okudum. Ve tam 24 saat içinde bitti. Toplum, hayat, düzen, delilik, normallik, geçmiş ve gelecek ile ilgili bildiğimiz mesajları bilmediğimiz bir yoldan vermiş. Bana bilmediğim çok şey katmadı, Q klavyenin hikayesi ve kralla halkın hikayesi hariç.
Okunabilir ama şart mı? Değil. Çok mu gerekli, değil. Keyifli, akıcı, insanın kendi olması gerektiğini, içine attığı onca şeyle boşuna yaşamanın manasızlığını en sade şekilde aktarıyor.
Momo ve Dünya Düzeni Eleştirisi
Momo kitabını yeni okuyup bitirdim. 300 sayfa olmasına karşın su gibi akıp giden bir kitap. Zaten onlarca, kitabın özetini içeren inceleme olduğu için kitabın konusunu kaba taslak bildiğinizi ve/veya kitabı okumuş olduğunu farzederek kendi yorumlarımı yazacağım. Kitap esasında bir masal kitabı olduğu için içinde pek sürpriz barındırmıyor bundan
