Yılın İlk Kitabı
Herkese Merhaba,
Hiç gelecekte dünyanın nasıl bir yere dönüşeceğini düşündünüz mü? İşte Aldous Huxley'in romanı şu an hayal bile edemeyeceğimiz bir gelecek içerisinde geçiyor.
Kitap, Kuluçka Şartlandırma Merkezi'ne gelen bir grup çocuğun gezisiyle başlıyor. İnsan üretimi yapılan bu merkezde; insanların neyi seveceği, ne düşüneceği, ne iş yapacağı, yani insanı oluşturan her şey belirleniyor. Belli sınıflar oluşturularak yaratılan insanlar, diğer sınıflardan nefret edecek şekilde şartlandırılıyor. Böylece hiçbir birey bir başka sınıfa geçmek istemiyor ve toplumsal düzen sağlanmış oluyor.
Anne ve baba kavramı olmayan bu dünyada, aile kavramı yok edilmiş. Öyle ki anne-baba kelimeleri insanlara ürpertici ve komik geliyor. Tek eşlilik saçma görülüp, cinsellik serbest bırakılıyor. Dini inanç ise hâlâ devam etmekte; fakat bu düzenin kurucusu olan Ford adlı tanrıya inanılıyor, uğruna ayinler düzenleniyor.
Bu düzenin dışında yerlilerin yaşadığı 'ayrıkbölge' denilen bir alan daha bulunuyor. Burada ise diğer tarafın tam olarak tersi bir yaşam bulunuyor; yoksulluk, açlık, tek eşlilik... Yukarıda saydığımız her şeyin tam tersi kısacası.
İşte kitabımız aslında tam olarak burada başlıyor. Ayrıkbölge'ye seyahat eden modern insanın, burada John adında bir vahşi ile karşılaşmaları ve bu tanışmadan sonra yaşadıkları değişimler kitabın asıl mesajlarını içeriyor.
Roman'ı okurken kendinize "sürekli mutluluk ama tekdüze bir hayat mı? Yoksa üzüntülerin, sıkıntıların, mutlulukların, sevinçlerin harmanlandığı bir hayat mı?" sorusunu sormadan edemiyorsunuz.
Neden Bir İnsanı Öldürme(me)liyiz?
Muhteşem bir roman.
Benim bu kitapla olan mücadelem çok uzun sürdü. Birinci okuyuşumda o kadar sıkılmıştım ki... Bu, ikinci okuyuşum oldu. Birinci okuyuşumda ne kadar sıkıldıysam ikinci okuyuşumda o kadar sevdim kitabı. Sonra şu çıkarıma vardım: Ergenlik döneminde değil, daha sonra okunması gereken bir klasik, Suç ve Ceza. Bir de karakterlerin
"Aspidistra"
Kitapta Gordon karakteri kapitalizmin kölesi olmak istemeyen bir adam..Ne kadar zorlasada bu düzen bir şekilde yine onu içine çekiyor.Bu karakteri pek sevemesemde kitap okunmaya değer.
“Kim bekliyor seni? Esaret ve belki de ölüm, başka hiçbir şey beklemiyor seni. ”
Mecbur kaldığımız o kadar çok durum vardır ki hayatımızda karşımıza çıkan, çoğu zamanlarda boyun eğdiğimiz belki de boyun eğmek zorunda kaldığımız bir düzen içinde olduğumuzun gerçeği bilakis ortadadır . Lakin önemli olan dışarda gördüğümüz dünyaya çok kaptırmadan kendi dünyamızı yaratıp negatif duygu , mecburiyet veya bize yanlış gelen doğruları hayatımıza sokmadan mutlu olmaya , yaşamaya çalışmaktır!
İkinci defa okuduğum bu eserde kendimden birçok parça buldum. Mürşit Efendi hatıra defterine o satırları yazarken bana kendimi anlatıyormuş gibi hissettim. Konusu:
Zehra, İstanbul bataklığından kaçmış ve Anadolu'nun küçük, zelil bir kentinde başmuallimlik yapmaya başlamıştır. Hayatı bir düzen içinde sürüp giderken İstanbul'dan ayrıldıktan 8 yıl sonra bir gün, babasının hallice hasta olduğunu ve derhal İstanbul'a çağrıldığını haber alır. Uzunca bir tereddütün ardından gitmeyi uygun görür lakin hissettiği tek şey yıllarca sönük bir şekilde içinde beslediği ateşin kor haline gelip tüm bedenini sarmış olmasıdır.
Zehra, İstanbul'a vardığında ondan uzun yıllar gizlenen tüm hakikatleri öğrenecektir.
Zenginleşen çiftlik, ama buna rağmen kötüye giden hayat koşulları, daha çok çalışan ama daha az yiyen ağzı var dili yok hayvanlar, verilen vaatler, tutulmayan sözler, gövde gösterileri, bir kaosu başka yeni bir kaosla örten düzen, eşitlik diye çıkılan yolun sonundaki koltuğun ezici gücü... Bütün bunları iliklerinize kadar hissetmekte hiç zorlanmayacaksınız. :) Sonumuz rahat yaşamak için yıllarca çalışıp emekliliğine yıl, ay, gün sayan ama bunun tadını çıkaramayan Boxer gibi olmaz umarım diyeceğim ama korkarım ki hepimizin kaderi yıllarca aza kanaat ederek çalışan zavallı Boxer'dan farklı olmayacak.
