Aniden insanların iyi, kötü, Kuzeyli, Güneyli, akıllı veya aptal diye ayrılmadıklarını ya da binlerce farklı sınıflandırmanın aslında var olmadığını anladım. Bence insanlar "kitapları kıvıranlar" ve "kitapları kıvırmayanlar" olarak ikiye ayrılıyordu.
İlk kategoridekiler daha mutlu insanlardı. Fakat mutlu olmak ikinci kategoridekilerin de elindeydi.