Ebrar Kaya
@ebrars_books
Instagram: Ebrar’s Books
İstanbul
2 Şubat 1997
475 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Nick yutkunurken âdemelmasının hareket edişini izledim ve yakışıklılığına hayret ettim. Koyu renk saçlar, inanılmaz derecede mavi gözler, güzel elmacık kemikleri ve ömürlük kirpikler.
Sayfa 126Kitabı okudu
Aşk, olduğu şey değil, olmadığı şeydir.
Mükemmel derecede becerikli iki elim varken, neden kaderin yardımını bekleyeyim ki?
Sayfa 9Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Yani, hayatımda kesinlikle aşkı bekliyorum ama oturup kaderin bunu gerçekleştirmesini bekleyecek hâlim de yok.
Kader enayiler içindir.
Aşk ise plancılar için.
Sayfa 8Kitabı okudu
Benim adım Tisanah. Özgür bir kadınım, aynı zamanda hâlâ bir köleyim. Bir çok şeyin parçasıyım ama kendi başıma bir bütünüm. Hiçbir dünyanın kızıyım ve bütün dünyaların kızıyım.
Ve henüz işim bitmedi.
Sayfa 593Kitabı okudu
Geriye bir tek öfke kaldı. Onun dışındaki her şey çürüdü.
Sayfa 455Kitabı okudu
Birçok insan korkunç şeyler yapar ama ya öfkemizi yutarak bize güç olmasını sağlarız ya da onun bizi canlı canlı yemesine izin veririz.
Sayfa 454Kitabı okudu
Kimse özgürlüğü, hiç sahip olmamış birinden daha fazla arzulayamaz.
Sayfa 414Kitabı okudu
Yeşil gözünün üstüne düşen saçları kenara çektim. “Bana iflah olmaz gücünü göster, Tisaanah.”
Sayfa 410Kitabı okudu
Korkmuyordum, aksine daha fazlasını istiyor, yırtıcı hissediyordum. Güç damarlarımda adeta kaynıyordu.
Sayfa 394Kitabı okudu
Güzel ve işlevseldi. Tıpkı Tisaanah gibi.
Sayfa 389Kitabı okudu
Evime, zihnime, geçmişime girmesine izin verdiğimin farkına bile varamamıştım. O yanımda değilken farkında olmadan, tıpkı cebime attığım küçük taşlar gibi ona anlatılacak hikâyeler ve tuhaflıklar biriktiriyordum.
Belki o gece arkasında dururken ona dokunmadığım halde teninin kokusunda kaybolurken kalın kafam biraz olsun durumu anlamaya başlamıştı. Kanım damarlarımda kükremişti.
Tehlike, Max. Tehlike.
Sayfa 336Kitabı okudu
Kolyeyi takarken parmaklarının her dokunuşu tenimde ateşten izler bırakıyor, ensemde yangınlar başlatıyordu.
“Teşekkürler,” diye mırıldandım sonunda. “Mükemmel.”
Saçlarımı bıraktığımda parmakları omzumdan aşağı kaydı. “Tıpkı kendin gibi, hem güzel hem de işlevsel bir şeye sahip olmanın iyi olacağını düşündüm.”
Bunu o kadar hızlı söylemişti ki neredeyse ne dediğini anlayamayacaktım. Başımı hızla ona doğru çevirerek nefes nefese, Max,” dedim. Abartılı bir hayretle elimi göğsüme götürmüştüm. “İşlevsel olduğumu mu düşünüyorsun?”
Gözlerinde bir gülümsemenin kıvılcımları parladı. “Bence işlevselliğin nefes kesiyor.”
Parmak uçlarım kolyedeki kelebek kanatlarını okşarken gözlerim boynundaki gergin kaslarda, dudaklarının kenarındaki kıvrımda, alnına düşen vahşi saçlarında dolaştı.
Doğruyu söylemek gerekirse, ben de onun nefes kesen bir işlevselliğe sahip olduğunu düşünüyordum. Hayatımda gördüğüm en nefes kesici işlevselliğe sahipti.
Sayfa 252Kitabı okudu
“Tisaanah.”
Max’in boğuk sesi o kadar usulca çıkmıştı ki yorgunluğum ve ateş çıtırtıları arasında neredeyse duyamayacaktım. Başımı kaldırdığımda çarpılmış gözlükleri, gergin yüzü ve düşünceli gözleriyle beni seyrettiğini gördüm.
“Bence…” diye söze başladı. Fazlasıyla ciddiydi, sesi havaya karışan buhar kadar kısıktı. “Kim olduğunu unutmadın. Bence hatırladın. Umarım ki bir daha kimse sana aksini söyleme cesaretini gösteremez.”
Sayfa 240Kitabı okudu
Threll’in en güçlü adamı ya da nazikçe gülümseyen iyi kalpli bir köle olmasının hiçbir önemi yoktu. İnsan bedeni kırılgandı.
Sayfa 110Kitabı okudu