Bunlar «lslâm Sosyalizmi, «Ruhçu Sosyalizm» diyerek, buna da bir büyük sahabinin, bir büyük sözünü, âlet ederek, korkunç bir ruh katliamına gidiyorlar. Çabucak söyleyip geçeyim. Hazret-i Ebuzer... Büyük Sahabi. Hazreti Osman'a demiştir ki: «Niçin zenginlerin parasını alıp da fakirlere vermiyorsun?» Bu noktadan gidiyorlar. Bu cahiller, bilmiyorlar ki Hazret-i Ebuzer'in söylediği bu söz kendi takvasının işaretidir. Nitekim biraz sonra Islâmın esası gelecek... Niçin bunu alıp vermiyorsun?» sözü, cebren alıp verme mânâsına söylenmiştir. Hazret-i Osman -büyük sahabi- derhal cevabını vermiştir: «Ben Resûlullahdan görmediğim bir şeyi tatbikten Allah'a sığınırım. »
İslam ilk kez, "Ya tanrı ya hurma" sloganını halkın imanı haline getirerek Tanrı'yı halka, hurmayı kendilerine ayırıp yoksulluğu ilahi bir kutsallık olarak gösteren yağmacı zalimlerin efsanesine son verdi. Bu insanlık karşıtı ortamda dosdoğru bir devrim gerçekleştirdi ve şöyle dedi: Yoksulluk küfürdür. Geçimi olmayan ahireti yoktur. Allah'ın fazlı yüksek ganimet, iyilik ve hayır, maddi yaşamdır ve "Ekmek Allah'a tapmanın temelidir."
Sosyal konulardan bahseden tüm ayetlerde Allah ve insan (itikadı değil) sosyal yönden birbirlerinin yerine geçerler. lslam'ın rabbi kendine ait adak, kurban, koku, tütsü vs. istemez. Halka ait ve toplum için olan şey, Allah için olur. Allah'a güzelce borç verirseniz (64/fegabun Suresi 17), halka güzelce borç verirseniz demektir. Allah'ın yolu, Allah'ın malı, Allah'ın evi, Allah'ın hükmü, Allah'ın eli, Allah için, Allah'a doğru ... Hepsi toplumda karşılık bulur. Halkın yoludur, halkın malıdır, halkın evidir.