Günaydın :-) :-)
Hacı Bektaş Hazretleri kapısına gelen herkese yolunu özetliyor, “Eline, diline, beline!..” diyordu.
Bu kelimelerin ilk harflerini kullanarak “edeb” diyordu.
Şemsettin Sami için hümanizm, “insaniyete muhabbettir”. Oysa Kemal Tahir, “hümanizm, dünyanın en namussuz sömürüsü olan burjuva sömürüsünü örtbas etmek için ileri sürülmüş bir duman perdesidir” diyordu.
Şeriat-ı Muhammediye ve Sünnet-i Ahmediye'de hiçbir mesele yoktur ki altında bir nur edeb bulunmasın.
Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem, utangaç kardeşine bu huyunu terk etmesini söyleyen Medineli bir müslümanın yanından geçerken ona:
“Onu kendi haline bırak; zira hayâ imandandır” buyurdu.
(Buhârî, Îmân 16, Edeb 77; Müslim, Îmân 57-59. Ayrıca bk. Tirmizî, Îmân 7; Nesâî,)
Ebû Hüreyre (r.a.)’den rivâyete göre;
“Rasûlullah (s.a.v.) aksıracağı zaman yüzünü eliyle veya elbisesinin bir parçasıyla örter ve sesini de kısardı.”
(Ebû Dâvûd, Edeb: 28)
DAİMA ASIL SEVİLMEYE LAYIK OLAN
Eskimeyen değersizleşmeyen basitleşmeyen daima gençleşen, güzelleşen, özelleşen, değeri artan edeb, ahlak, gönül, dil, şuur güzelliğidir.