Pembe bere, ışıkları sönük araba, polis karakolu
Kısa bir şiir, ince bacaklar, yarım hayat
Anlamı içinde saklanmış hikayeler
Acılar mutluluklar ve göz yaşları
Bir metro peronunda görüşü kapalı hayatlar
Gizleme cümleleri haykır kaleme fısıltıyla
Seni duyar karıncalar...
Bir atla göz göze geldim
Devrik cümlelerle sarıldım
Kırık bir kalple
Kendini galatadan aşağı bıraktı bir kuş
Tüyleri saçıldı etrafa
Etini yediler
Galataya şiir yazılmaz dedi arkadaşım
Suya yazdım
Sana yazdım
Nasıl yazdım
Hissettiğim bu duyguyu adlandıramadım.
Yûşâ
Her şeyi iyi yanından görmeyi kim öğretti bize? Acıyı görmeyen insan, umutsuzluğu yaşamayan, iliklerine dek kederin işleyip yaralamadığı bir insan, mutluluktan, umuttan, sevinçten ne anlar? Göğü görmeden, denizi görmeden maviyi anlamaya benzemez mi bu? Bir güz düşünün ki Ömür hanım, ilkyazı olmamış, yazı yaşanmamış, böyle bir güzün hüznü hüzün müdür? Başlamanın bir anlamı varsa bitişi göze almak, bitişin bir anlamı varsa başlangıcı olmak değil midir? Yaşamı düz bir çizgide tutmak tükenmektir. Yaşamak zorunda olduğumuz şunca yılı aykırı uçlar arasında gezdirip geçirmedikçe, alışkanlıkların sınırlarını aşmadıkça zaman zaman, yaşamak nasıl yenilik olur tükenmek değil de?
Her şeyi iyi yanından görmeyi kim öğretti bize? Acıyı görmeyen insan, umutsuzluğu yaşamayan, iliklerine dek kederin işleyip yaralamadığı bir insan; mutluluktan, umuttan, sevinçten ne anlar? Göğü görmeden, denizi görmeden maviyi anlamaya benzemez mi bu? Bir güz düşünün ki Ömür hanım; ilkyazı olmamış, yazı yaşanmamış, böyle bir güzün hüznü hüzün müdür? Başlamanın bir anlamı varsa bitişi göze almak, bitişin bir anlamı varsa başlangıcı olmak değil midir? Yaşamı düz bir çizgide tut-mak tükenmektir. Yaşamak zorunda olduğumuz şunca yılı aykırı uçlar arasında gezdirip geçirmedikçe, alışkanlıkların sınırlarını aşmadıkça zaman zaman, yaşamak nasıl yenilik olur tükenmek değil de?
"Her şey eksik kalacak. Mutluluklar, hüzünler, sevinç ve acılar asla tam olmayacak, eksik kalacak. Ebediyeti olmayan hiçbir şeyin doyumu yoktur. Bir gün öleceğiz ve hayat bile eksik kalacak."
Ben senin en çok sesini sevdim
Buğulu çoğu zaman, taze bir ekmek gibi
Önce aşka çağıran, sonra dinlendiren
Bana her zaman dost, her zaman sevgili
Ben senin en çok ellerini sevdim
Bir pınar serinliğinde, küçücük ve ak pak
Nice güzellikler gördüm yeryüzünde
En güzeli bir sabah ellerinle uyanmak
Ben senin en çok gözlerini sevdim
Kah çocukça mavi,