Gövdem duvara sürte sürte inceltilmiş bir nesne gibi Dalgın ve uzun
Uzun ve sisli
Ben ki gövdemle tattım gövdemi, iyi bilirim
Benim olmayan bir şeyle yaşlanıyorum
Geçiyorum ilk şeklimi tüketerekten
Şiir çevirmek, Tornavidayla mendireğin görevini yerine getirmek gibi bir şey. Köpük köpük dalgaları düşün, bir de elindeki tornavidayı. Şiir coşa coşa geliyor, senin elindeki dil ise bu coşmayı karşılayacak yerde, eksikliğinden ötürü atlamayı seçiyor. En önemli bir kelime, bakıyorsun çeviride kayıplara karışmış. Çoğu zaman acemilikten değil, yokluktan olur bu. Tabii şiir de, "coşa coşalığını" yitirip sonunda bir söz yığını haline geliverir.
Kişilik, düşünceye sıkı sıkıya bağlı bir kavram. İşte yüceliğine gerçekten inandığımız yazarlardan da bize ulaşan tek şey bu düşünce biçimleri değil mi?
Sayfa 47 - Adam Yayınları
Çağlar geçer, pek çok sanat yapıtı fonksiyonunu yitirir. Sevgi de öyle, gün gelir, insan bir başkasını seçmek gereğini duyabilir. Bunu karşılamak, kabullenmek kolay olmasa da, sürekli bir değişim ve gelişime inanıyorsak, boyun eğmeyi de başarırız.
Biz "Duygu-düşünce- yaşam"birlikteliği içinde anlaşmalı bir düzen kurmuşsak, bu düzen bir yapıt, korunması gereken bir yaratı sayılmalıdır. Ben sevgiyi böyle anlıyorum.
Sıkıntıdan yapılmış bir adam: ben
Acılar dinlendi, yeniden başlamalıyız
Sayfa 429 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Bense bir yalnızlık tarihini örüyorum ustaca.
Sayfa 338 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu