Umutsuzlar Parkı
Ne çıkar sanki sardıysam sizi kollarımla
Unutmak, belkide unutmak olsun diye mi
Onu da tatmak gibi
Oysa ne bir evim oldu, ne de bir yerim var şimdi gidecek
Ama gitmenin saati geldi
Kirli bir gömleği çıkarıp asmak
Yıkayıp kurutmak ister ellerimi
Su içmek, saati kurmak ve sebepsiz dolaşmak biraz da
Açınca camları- diyelim camları açtık ya sonra?
Sonrası şu: ben bir camı, bir perdeyi açmış adam değilim
Bilirim ama çok bilirim kapadığımı
Öyle iş olsun diye mi, hayır!
Bilirim içerde kendimi bulacağımı
Dışarda görüldüysem inattan başka değil
Evet, çünkü bu karanlık işime en geleni
Kendimi saklıyorum ya, o bir yığın ölüden gelen kendimi
Oramı buramı dürtüyorum, bunu sahiden yapıyorum
Ve açıyorum bütün muslukları
Diyorum sular mı böyle, sular mı olmalı
Ne geldiği, ne gittiği yer belli
Olmuyor, gene kendimi düşünüyorum
Alıştım istemiyorum.
Sayfa 161Kitabı okudu
Bu kimin duruşu, bu sizin en gülmediğiniz saatlerde
Her cümlede iki tek göz, bu kimin
Ya da kim korkuttu bu kadar sizi
Bu nasıl sevişmek, üstelik bu kadar hızlı
Ya da tam tersine
Boş vermek öperken, severken boş vermek sevmelere
Sulardan ürpermek gibi dokununca,
Ya da ben kimi sarmışım böyle kollarımla
Kime söz vermişim, biraz da unutmak
Sayfa 34 - II,Umutsuzlar ParkıKitabı okudu
Doğrusu elinizden ne gelir ki
Siz dolgun yaşamaya bakın günleri
Sayfa 11 - ykyKitabı okudu
Biraz da susmalıyız, insan bir şeyler aramalı kendinde.
Sayfa 38Kitabı okudu
sıkıntı bana geliyor zaten gerek yok
Evet, bakalım insan nereye gidecek
Ben omuzlarımı alıp sıkıntıya giderim
Sayfa 20 - YKYKitabı okudu
Kim ne derse desin en iyisi
Gözleri durduramıyoruz
İşte bu kadar!
Üstelik ne de çok şey istiyor onlar
Üç aşağı beş yukarı biri
Bir uzaklığı istiyor
Oysa tam istediğimiz gibi uzaklar
Bir şey sonsuz mu, elbette istediğimiz gibi
Sayfa 28 - IX,ÇemberKitabı okudu