Dinə ürəkdən inanan kimsə də, gözə görünməyənə inandığı və inancının qarşılığında mükafat alacağı üçün inancının tələblərinə uyğun yaşamağa çalışmır, o bu dünyada hansı yeri tutduğunu anladığı üçün bu durumuna uyğun hərəkət edir.
..Amma özümü təəcüblənmiş kimi göstərirəm,guya bunu ilk dəfə eşidirəm. Bu həmişə işə yarayır. Özünü axmaq yerinə qoyursan və insanlar dərhal əsəblərini cilovlayır, özlərini sənin yanında ağıllı kimi hiss edir və sakitləşirlər. Sonra onlar səni sevməyə başlayır, səndə öz pərəstişkarlarını görürlər. Pərəstişkarının olmasını isə hamı istəyir. Mən bunu çox yaxşı bilirəm.
Uğruna canımı verebileceğim kişiler, birdenbire tanımaz insanlar olup çıkmıştı. (...) En dayanılmazı, kendime çok yakın bulduğum insanlarla aramda büyük bir uçurum olduğunu görmekti. Onlara kin beslemiyordum. Daha da kötüsü, onları anlayamıyordum. (...) İçimde bir inançtan daha çok şey ölmüştü. Umut sözcüğünün tüm anlamlarını yitirmiştim.
Sayfa 31
Bana sonuçta bu dünyada iki tür davranışın olduğunu öğretti: Yaşamı seçmek ya da ölümü seçmek. Biri, kömür işçilerinin en sefili olsa da yaşamı seçebilirdi; öteki yurdunun ve çağının en tanınmış yazarı olsa da ölümü seçebilirdi.
Sayfa 28
Kurbanın derisini; Resûlüllah’a uyup, Allah rızâsı için sadaka olarak vermek efdaldir. Zira deri kurbanın bir parçasıdır.
Resûlüllah Efendimiz (s.a.v):
“Kurbanın derisini satanın kurbanı (sevâbı) yoktur.” buyurmuşlardır.
Elə şeylər var ki,onları heç kəslə paylaşmaq olmur.Sinəndə-haradasa ilişib qalır...Nə çölə çıxarmaq olur,nə də içəridə saxlamaq.Durmadan sinəni qazmağa davam edir.Ağrıya-acıya dözməyə məhkumsan sanki.Gecə yatanda belə əzablar orda öz işini görməyə davam edir.Səhərə yaxın qəlbinin göynəməsinə oyanırsan. Qışqırmaq istəyirsən. Dəli kimi qışqırmaq... Bir dağın başına qalxıb - məsələn... Qışqırmaq istəyirsən. Var gücünlə... Boğazın paralanana qədər, nəfəsin kəsilənə qədər... Qoy əks-səda versin göylərdə, dağlarda səmalarda... Heç olmasa onlar sənin halına yansın...
Sayfa 306Kitabı okudu
