Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
11
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Ama Ron şimdi Hermione'ye sanki onu yepyeni bir açıdan görüyormuşçasına bakıyordu. "Hermione, Neville haklı - sen gerçekten de bir kızsın..."
"Aa, fark ettin demek," dedi Hermione iğneleyici bir şekilde.
"Ee - ikimizden biriyle gelebilirsin!"
"Hayır, gelemem," diye çıkıştı Hermione.
Ama Ron şimdi Hermione'ye sanki onu yepyeni bir açıdan görüyormuşçasına bakıyordu. "Hermione, Neville haklı - sen gerçekten de bir kızsın..."
"Aa, fark ettin demek," dedi Hermione iğneleyici bir şekilde.
"Ee - ikimizden biriyle gelebilirsin!"
"Hayır, gelemem," diye çıkıştı Hermione.
Düşüncemi sorarsanız, bu davada çocuğun sorumluluk duygusu gelişmemiştir, kötü alışkanlıkları olduğunu varsaysak bile, siz ne derseniz deyin, yedi yaşında bir çocuğun yaptıklarıyla sorumlu olduğunu tartışamazsınız. Bu kötü alışkanlığı sezecek kadar zekâsı gelişmemiştir daha. Dinleyin, yedi yaşındaki bir çocuktan daha akıllı olmamıza rağmen bizler
Sayfa 2444Kitabı okudu
"Haklı olabilirsin patron. Yoruma göre değişir bu. Öyle şeyler vardır ki, yaşlı bilge Süleyman bile... Bak, bir gün, küçük bir köyden geçiyordum. Çok ihtiyar, doksanlık bir adam badem ağacı dikiyordu. 'Ee, dede,' dedim, 'badem ağacı mı dikiyorsun?' O, eğilmiş olduğu halde bana baktı ve 'Ben, oğlum,' dedi, 'ölümsüzmüşüm gibi hareket ederim.' Karşılık verdim: 'Bense, her an ölecekmişim gibi davranırım!' İkimizden hangimiz haklıydık patron?"
Zorba zafer kazanmış gibi baktı bana: "Haydi söyle bakalım?" dedi.
Susuyordum. İki yol da sarp ve çetindi; ikisi de insanı doruğa çıkarabilirdi. İnsanın ölüm yokmuş gibi hareket etmesiyle, aklında her an ölüm olduğu halde hareket etmesi, belki aynı şeydi, ama, o zaman bunu bilmiyordum daha.
Özsevgi, Ene ve itidal üzerine
modern psikolojideki terapilerde maalesef terapiye yön veren üslup ene'yi kabartmak üzerine kurulu. bir süre ene'si kabaran insan kendini daha iyi hissedebiliyor. ama sonrasında kalbin asıl ilacı kibir olmadığından fıtrat bunu reddediyor tekrar bir boşluğa düşülüyor. bunu kendim de deneyimlediğim için çok iyi gözlemleyebiliyorum. peki
"Görse miydi babası öyle? Kör kurşunlara mi gelseydi? Bak, düşman aşiretlermiş. Kan mı çıksaydı? Senin vicdanın buna el verecek miydi?"
"Evet," dedi anında.
Ciddileştim.
"Hayvansın."
"Harika bir özür konuşması oluyor."
"İnsan gibi konuşulmuyor ki seninle. Hep bir uyuzluk."
İmalı bir sırıtış belirdi dudaklarında.
"Senin dilinden bal damlıyor çünkü, değil mi Pamuk?"
Haklıydı.
"Sen güzel konuşursan ben de konuşurum. Bak, şu an ne kadar da sakinim."
"Suçlu olduğun için olabilir mi?"
Ee, yine haklı. Omuzlarım çöktü. "Gerçekten özür dilerim," dedim üzgün üzgün.
Sayfa 258 - EphesusKitabı okudu
Geçen gün kantinde soru çözüyordum. Tarih hocası yanıma yaklaştı ve “Ee Hamza?” dedi. “Hangi cemaattensin sen?”
Gerçi o da haklı. Namaz kılıyorsanız bir cemaatiniz olmalı öyle değil mi? Mantık bu.
