Esra
@eesras
Kutsal buldum sonunda aklımın düzensizliğini
355 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Charles Bonnet Sendromu
Hollanda’da görme sorunu olan yaklaşık altı yüz kişilik bir yaşlı hasta grubuyla çalışan Robert Teunisse ve meslektaşları, bu hastaların neredeyse %15’inin, insanlar, hayvanlar ve çeşitli manzaraların yer aldığı karmaşık halûsinasyonlar gördüğünü keşfetti; %80 kadarı ise herhangi bir imge ya da manzaraya dönüşmemiş basit şekil ve renkler, zaman zaman da motifler görüyordu.
Dönüşümler acılıdır. Acı olmaksızın tin aynı kalır. Oluşum yolu bir via dolorosadır*
Yalnızlık ve yalıtılmışlığın giderek arttığı bir toplumda yaşıyoruz. Narsisizm ve egoizm bunu daha da vahimleştiriyor. Artan rekabet, azalan dayanışma ve empati de insanları yalnızlaştırıyor.
Yalnızlık, yakınlık duygusunun
yaşanamaması acıyı güçlendirici bir etki gösterir. Kronik ağrılar belki de tıpkı çizikler gibi bedenin ilgi ve yakınlık hatta sevgi isteyen çığlıkları, günümüzde temasın seyrek hale geldiğine işaret eden etkileyici ipuçlarıdır. Görülen o ki ötekinin iyileştirici elinin eksikliğini duyuyoruz.
Okur Takip Önerileri
Günümüzde acı salt bedensel bir azap şeklinde şeyleşmiştir.
...
Acının anlamsızlığı daha ziyade biyolojik bir sürece indirgenmiş olan hayatımızın bizzat anlamdan arınmış olduğuna işaret eder. Acının anlamlılığı hayatı bir anlam ufkuna oturtan bir anlatı gerektirir. Anlamdan arınmış, artık anlatmayan, çıplak bir hayatta mümkündür sadece anlamsız acı.
— Sana baktı, öyle değil mi? Sen de Tanrı'ya yine inandın?
