Garibin anası pencerelerden
Yanık türkülerle yollara bakar
İncecik yüzünde her akşam üstü
Çizgi çizgi nokta nokta bir efkar.
Fakirin anası her sabah sessiz
Ağlar çocuğunun aç çıplak durduğuna
Elleri koynunda kalır çaresiz
Sayfa 8Kitabı okudu
Bulutlar kapladı yine gökleri...
Çileye, arzunun manası başka
Neden bilmem, efkar bastı her yere...
Dönüp, yeniden mi başlasam aşka?..
Rakı içilir mi hiç çiçeksiz
çiçeksiz ölürüm dükkanları
hem kim olsa ölür ispatinin ebesi
zulmü ilan edilmiş sokağa çıkar
yalnızlığının ut sesi bir fonograf
tanzimat fermanında unutulmuş hacivat
gelip kahkahalar tarafından iğne ister
Yalnız belki çocuklar için atlı
gülen tramvayı ölümün cumhuriyete
enflasyonu sekiz memeli bir zenne
o çirkinim tasviri efkar bir zindan
vakitlere açıktır kepengi aşkı memnu
ölü teyzesine yazlığa giden kim çocuk
pire kasketini deve kimler giyer acaba
zehir dükkanları çiçek çiçekçi pera'da
Benim ut teyzem de öldü galiba hacivat
şimdi şu rakıdan ne diye vergi alırlar sanki.
''Eller'' ne kadar da önemliydi hayatımızda
Bir ebenin ellerine doğardı insanoğlu
Sonra annesinin şefkatli ellerine teslim edilirdi
Ellerini yere koyar emeklerdi sonra
Yürümeye başlar anne babasının elinden tutardı.
Büyür serpilirdi
Yüreğine bir yar düşerdi
Tutardı onun elinden
Elele geçerdi günler
Hayat bu ya ayrılıkta aşka dair
Elini tuttuğunuz o sevgili gün gelir ellerin olurdu
Bomboş kalırdı ellerimiz
Ve '' Seni ben ellerin olsun diye mi sevdim'' şarkısıyla efkar dağıtırdık.
Gün olur elimiz ekmek tutardı
Çalışır çabalar kazanırdık
Bazen de kaybeder ele muhtaç olurduk,
Zaman böyle gelip geçerdi
Elimiz ayağımız tutmaz olurdu
Elden ayaktan düşerdik
Ve ölüm elini uzatırdı bize
Bir çift el yıkardı bizi
Ve ellerin üzerinde taşınırdı tabutumuz
Ve o eller toprağa gömerdi bizi
Eller ne kadar da önemliydi hayatımızda ..
Bir çift ele doğar, bir çift elle gömülürdük...
Uğur Akbaş