Nazenin
@efsunkar_nazenin
70 reader point
Joined on November 2017
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Allah ise, hem dışımızı hem de içimizi görür.Bunu bilen bir kimsenin bütün işleri ve düşünceleri edepli olur. Bu nedenle, bedenine değil kalbine değer vermeye meylet ve gönlünü olgunlaştırmak için çabala!
Sayfa 117Kitabı okudu
Aklının hemen kabul etmeyeceği şeyi söyleme.
Sayfa 52Kitabı okudu
Kendimle hesaplaştığım o anlarda iyice anladım ki ilim tahsil etmek, insanın nefsiyle yüzleşmesinden, ahlakını
güzelleştirmesinden ve ilmiyle amel etmesinden çok daha kolaymış.
Sayfa 46Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
Ne kadar mani olmaya çalıssam ve ne kadar terk etsem de bunun bir nihayetinin olmadığını biliyordum. Zira burada başardım demek, kaybettim demekle aynı anlama
geliyordu. Buldum demek kayboldum demekti bu âlemde,
oldum demek ise öldüm demekti.
Sayfa 36Kitabı okudu
Günler boyunca içime yalnızlık rayları döșeyip durdum. Hapistim sanki ama daha özgürdüm. Yalnızdım ama her șeyi var edenin yüreğinde asla sahipsiz
olmadığımı hissediyordum. Azdım ama eskisinden daha çoktum.
Sayfa 33Kitabı okudu
"O halde terk etmeyi dene İhsan. Zira insan, ruhuna ağırlık yapan şeyleri birer birer söküp attıkça hür oluyor ve ancak bu yolla bütün kaygılarından, elemlerinden, endişelerinden kurtuluyor..."
Sayfa 25Kitabı okudu
Sevdanın bir susuşla bașladığını ve susmanın en büyük sevdaya yelken açmak olduğunu ise seherin büyüleyici gözlerine tutkuyIa bakmaya başladığım o sabah fark ettim.
Sayfa 23Kitabı okudu
Bilmek ne kadar ağırmış Allah'ım!
Sorumluluk ne büyük bir yükmüș meğer. Ve her şeyin farkında olarak yaşamaya tahammül gösterebilmek ne kadar da zormuş...
Sayfa 23Kitabı okudu
Her şey elimden avucumdan kayıp giderken bana kalan tek armağan ağlamaktı o an.
Sayfa 21Kitabı okudu
Kalabalıklar içinde her daim yüreğime saplanan derin
yalnızlığı boğmak, ebedi saadeti zamanın kalbinden sağmak için yürüyordum.
Sayfa 12Kitabı okudu
Yıllardır içerimde itinayla sakladığım her şey ve yılmadan , yorulmadan biriktirdiklerimin tamamı dökülüyordu
ruhumun dallarından bir bir. Mesafeleri kat ettikçe, sonbaharda yapraklarını döken ağaçlar gibi bütün fazlalıklarımdan soyunuyor, soyunuyordum.
Hayat yolunun bir garip, bir muzdarip yolcusuydum şimdi. Gönlü kırık, bağrı yaralı bir kuş gibi gidiyordum arkama
bakmadan.
Sayfa 12Kitabı okudu
Çiçek açmış tek çöldü aradığım ve dahası hiç bitip tükenmeyecek olan bir sevdaydı peşine düştüğüm...
Sayfa 10Kitabı okudu
Göklerden yüreğime esip gelen rüzgârın yegâne sahibinin kararına bıraktım bütün irademi.
Sayfa 10Kitabı okudu
