Hastalık gibidir sanatla uğraşmak, insanı insanların içinde yalnız bırakır; demişti Ateş belki de Ateş’i yazan ben... Şu an bunun bir önemi yok çünkü konumuz -hastalık ve sanat-
Mutluluk, acı çekmediğin anlardan ibarettir. Onu da yaşadım ilk defasında, belki ikincisinde de kısa kısa, ama üçüncüde asla. Çünkü ilk iki, üçle birleştiğinde ıstırabın ne olduğunu öğrendim.
5. Bilinmeyen bir şey, yaşattığı görünmezlik ve korkusu
Görünmeyenin üç uzun tırnağı teninde gezinmeye başladığında aniden yerinden sıçradı. Ancak tüylerinin ürpermesine neden olanı göremedi, sızılı çizikleri dışında. Görünmeyenle savaşamazdı. Ta ki o, kapıyı çalıp kendisini gösterene dek…
.
“Korkmuyorum!” diye attığı çığlık odada yankılandı. Ama biliyordu ki korkusuz olmak değil, onu güce çevirmek bir