Bizde artık eğitim de anlamsız
Birey ne kadar çok eğitim tüketirse, o kadar çok “bilgi stoku” ele geçirir ve bilgi sermayedarları hiyerarşisinde o kadar yükseğe çıkar. Bu nedenle eğitim, toplum için yeni bir sınıf yapısı belirle mektedir; ki bu toplum içinde, büyük çaptaki bilgi tüketicileri- yani bilgi stokunun daha büyük miktarlarını elde etmiş olanlar- toplum karşısında daha yüksek bir değere sahib olduklarım iddia edebilmektedirler. Bu kimseler, toplumun insan sermayesi maka mında sağlam teminatları ve kendilerine tahsis edilmiş olan da ha güçlü ve az bulunur üretim araçlarına açılan geçidi temsil et-
mektedirler.
Ona göre çocuğun zihnini mucize öyküleriyle kirletmek, kaba gücü, cinayet ve yağmacılığı insanlık ve yurttaşlık görevlerinin en yücesi olarak göstermek en büyük suçtu. Böyle bir eğitim ve öğretimden ancak kimi zaman cinayet ve zulüm bunalımlarına kapılan aptal, tembel ve sefil bir toplum doğabilirdi.
Kemalistler haklıydı; sadece ileri görüşsüzlerdi ve toplum yönetimi konusunda bilgisizlerdi. İslamcılar gibi, kitle yönetimi konusunda tecrübeli CİA ajanları tarafından eğitilmediler ve desteklenmediler. Asker akılları ile halka sopa göstererek işi çözeceklerini zannettiler.
Kemalistler, islamcılık paranoyalarında ℅100 haklılardı. İslamcılar gücü ellerine geçirdikleri an, yaptıkları ilk şey Türk ulus devletini yıkmak, Türk demografisini bozmak ve islamlaşmak için ülkeye Arap doldurmak oldu. Kendi milletini Araplaştırmak için tüm okulları sefil eğitim sistemlerine adapte ettiler. Vergilerimiz ile Türk düşmanlarından oluşan provakasyon ve propaganda orduları yarattılar. Yargı erkini ele geçirip, emir eri yaptılar. Bunları yaparken ise satılık ülkücülerden yardım aldılar. Türk tarihi böyle bir ihanete şahit olmamıştır.
MÖ 4. yüzyılda yaşayan, asil bir aileden gelen Eflatun (platon), Yunanistan’ın kuzey kesiminden olan Aristo’nun hocasıydı…
Pek çok uzmana göre, Rönesans sonrasına dek Batı’da siyasi düşünceyi şekillendirdiler.
En büyük eseri kabul edilen “devlet”te bir ideal toplum portresi sundu. Eflatun’un hocası Sokrat ile diğer Atinalılar arasında diyaloglar şeklinde yazılan bu kitapta temel görüş, gerek kamu hayatı, gerekse özel hayatta doğru ve yanlışın ancak felsefe sayesinde bulunabileceğidir.
Eflatun’un öğrencisi ve Antik Yunan felsefesinin diğer bir dev ismi olan Aristo isadan önce 384’te yunanistan’ın kuzeyinde Makedonya’da doğdu. Atina’ya Eflatun’un Akademisi’nde büyük filozoftan bizzat ders alabilmek için gitti… Bu eğitim ardından Aristo tüm zamanların en etkileyici düşünürlerinden biri haline geldi.
Makedonyalı lider Büyük İskender’in de hocası olan Aristo insanların toplum içinde bir arada nasıl yaşamaları gerektiğiyle yakından ilgileniyordu. Aristo, siyaset bilimciyi bahçıvana benzetir ve insanoğlunun serpilmesi için gerekli koşulları sağlaması gerektiğini belirtir. İnsanoğlunu, Politika adlı büyük eserinde “siyasi hayvan” olarak adlandıran da yine Aristo’dur…
Her iki düşünür, “kimin, hangi temelde iktidara sahip olması gerektiği, ahlakla siyaset arasındaki ilişki, siyasi kararlar nereye kadar ahlaka dayanmalı, geçerli yasalara başkaldırmak ne zaman meşrudur” ve benzeri soruların tartışılmasına zemin yarattı...
Suç ve Ceza ile Klimanjaronun Karları
Suç ve Ceza ile Klimanjaro'nun Karları'nın Kendilerini Çeşitli Kabullere Nasıl Ödünç Verebileceği Üzerine Karşılaştırmalı Metin Tahlili
(Spoiler Uyarısı)
Coğrafyanın yazgı ile olan ilişkisi tartışılan bir konudur. Ortak yaşam alanlarında buluşan insanlar ortak ya da benzer bakış açıları geliştirebilir. Bu etmenler, bölgenin değerleri ve