Dün Serkan evlendi, Suzan’la. Bugün Oğuz, Ümmühani ile. Serkan ve Suzan için davul çalındı, konvoy kuruldu, yemekler verildi çaylar dağıtıldı. Serkan mavi takımının içinde çok heycanlıydı, konvoy kız evinin önğne gelince, davul sesi sanki ayrı bir tınıdan çaldı. İstersen kızını karşı komşuna ver, elini uzatacak kadar yakın yere ver, o evden çıkması, o davul sesi, veda vaktini gösteren bir çağrı gibi, iliz iliz içine işliyor insanın. Ehhh ne demişler : ”kız beşikte, çeyiz sandıkta. Suzan’ı gelin getirdik yeni evine girmeden kurban kana akıtıldı, duası yapıldı, gelin süzüldükçe süzüldü, al yazmasının ardından. Seyre daldı yeni komşular, bacılar gençler çocuklar, bir neşe bir heycan bir tazelik geldi ahaliye. İkindiye dayandı vakit dağıldı ahali, köylüler ve evliler evlerine... Yatsı ezanı okununca mavi damatlığı ile namaza girdi Serkan, kıldı namazını ama belki de yeni müslüman olan bir Hırıstiyan gibi şaşaladı😌 Namazın ardından imam ve cemaatle beraber, tekbirler eşliğinde Serkan, evine götürüldü, Suzan’nına teslim edildi:) Ve bu akşam Oğuz’un düğünü, Allah mutlu etsin, darısı tüm dileyenlerin başına, onlar ermiş muradına biz çıkalım kerevetine😌
Aşk-ı Rana
"Ehhh azizim, haklısın. Fakat sen de biliyorsun ki hayat çoğu zaman kurduğumuz planları altüst eder, düşündüğümüz şeyler ile yaptığımız şeyler zamanla farklılaşır. Anlayacağın yapboz misalidir hayat . Kimi zaman tutamazsın elinde dağılır, kimi zaman toparlarsın elinde anlam bulur. Fakat bazıları vardır ki onların hayatları herkesinkinden farklıdır. Ne dağılmaya gelir ne de anlam vermeye. Ucunda tutunca hemencecik çıt çıt diye kırılır. Ah azizim ah ! Tıpkı bir kalem gibi kırılır, tıpkı bir kaya gibi ufalanır, tıpkı bir rüzgâr gibi savrulur. "
Sayfa 83 - Hayat YayınlarıKitabı okudu
Bir pazartesi günüydü. Günler, şu garip günler! Uykumuzun içinde saatleri başlayan günler! Uyandığımız zaman üçte birini arkada bırakmışızdır başlayan günün, kaldı mı üçte ikisi... Yap bakalm hesabını!... Hey gidi pazartesi hey! Kaldı on altı saatin. Bir saat kavgaya say, bir saat konuşmaya, iki saat yürümeye, yarım saat düşünmeye koy, yemeye
Sayfa 79Kitabı okudu
