NB
@ekmekzeytin
65 okur puanı
Ocak 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Düşünülmeyeni yazmak
Benim düşünmediklerimi düşünmüştü. Yazdıkları, düşünülmeden söylenmiş şeyler değildi. Aksini yapmaya kalkarsanız yazdıklarınız gerçekten ikna edici olmak için yeteri kadar etkili olmayacaktır.
Ya babası eskiden zengindi ya da çok fakir..
Burada, Goriot soyadlı genç kızın muhtemelen tutkunu olduğu şatafatı, yaldızları, gözler önüne serilen pahalı eşyaları, görmemişliğin akılsız lüksünü, parayla beslenen bir kadının savurganlığını görmüştü.
Sayfa 89Kitabı okuyor
Freudyen akımın sonu
Hiç sorgulanmayan Freudcu "hastayla iletişim kuralları" doktorun mesafeli ve gayri şahsi bir tavır benimsemesini gerektiriyordu; duygu ve empati ifadeleri yasaktı.
Sayfa 264Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ken Kesey'nin 1962 basımlı liste başı romanının 1975 tarihli sinema uyarlaması Guguk Kuşu(One Flew Over the Cuckoo's Nest) psikiyatriyle ilgili inişli çıkışlı hissiyatı simgeler hale geldi.
Sayfa 140Kitabı okudu
Amerika'da psikiyatri geçmişi baya karmaşık...
Geçmişe dönüp bakınca Amerikan psikiyatrisinin neden böyle çılgınca yoldan saptığını anlamak kolay: Çünkü onun kılavuzu karman çorman bir akıl hastalıkları haritasıydı.
Sayfa 107Kitabı okudu
Melankolik biriydi, yabancı ve alışılmamış nefis bir nesneymiş gibi içindeki hüznün tadını çıkarmaya bakıyordu.
Oysa ki benim yazımda asıl aradığım tam anlamıyla kendimin olmasıdır.
Ödevim yok derdim ben haytalık zamanlarımda;)
“Çocuklarınız ders çalışıyor mu siz söylemeden?” diye sordum. Veliler tek tek söz almaya başladı.
“Aaaah Hocam ahi Ne sen sor ne biz söyleyeyim. Okuldan geldiği gibi çantasını bir tarafa atıyor ve doğruca sokağa.
“Bizimki de televizyonun karşısına geçiyor ve bir daha kalkmak bilmiyor.”
“Bizimkine sorduğumda ödevim yok.” diyor.
Öfkenin terk etmeye yol açmayacağını öğrenmeleri, çocuklar için daha yararlıdır. Sevgi ifadelerinin ortadan kalkması yalnızca kısa sürelidir, öfke geçer geçmez sevgi ifadeleri yeniden ortaya çıkar.
gerçek duygularımız..
Gerçek duygularımızı saklama yönünde eğitildiğimiz için, en karmaşık durumun ortasında bile çok az tepki gösteririz. Bazıları, bunu sabır olarak adlandırır.
Fakat çocuklar ebeveynlerinden uygun bir karşılık beklerler. Ebeveynlerinin gerçek duygularını yansıtan kelimeleri duymak isterler.
yıkıcı olmak
On bir yaşındaki Justin, arabayı yıkayacağına söz vermişti. Fakat yıkamayı unuttu. Son dakikada yıkamaya başladı ancak bitiremedi.
BABA: Arabanın biraz daha temizlenmesi gerekir, özellikle üstü ve sol tarafı. Ne zaman bitirebilirsin?
JUSTİN:Bu akşam biter baba.
BABA: Teşekkür ederim.
Bu baba, eleştiri yerine, öfke yaratmadan ve hakaret etmeden, arabayı yıkamasını mümkün kılmak için oğluna bilgi verdi. Justin'in babası oğlunu eğitmeye çalışırken eleştiriyi kullansaydı, Justin'in nasıl farklı şekilde karşılık vereceğini hayal edelim:
BABA: Arabayı yıkadın mı?
JUSTİN: Evet baba.
BABA: Emin misin?
JUSTİN: Eminim.
BABA: Sen buna yıkamak mı diyorsun? Hep yaptığın gibi onunla oynamışsın. Tek istediğin eğlence. Bunun gibi, hayatla da dalga geçebileceğini mi sanıyorsun? Böyle bir yarım yamalak çalışmayla, bir işte bir günden fazla kalamazsın. Sorumsuzsun!
Eleştiri..
Ebeveynin eleştirisi işe yaramaz. Eleştiri, öfke ve başkaldırı yaratır. Hatta daha kötüsü, sürekli olarak eleştirilen çocuklar, kendilerini ve başkalarını eleştirmeyi öğrenirler. Kendi değerlerinden kuşkulanmayı ve başkalarının değerlerini küçültmeyi öğrenirler. İnsanlardan ve kendi kişisel kararlarından şüphe etmeyi öğrenirler.
aksilik..
Çoğu ebeveyn; kırılmış bir yumurtaya kırılmış bir bacak gibi, tuz buz olmuş bir cama tuz buz olmuş bir kalp gibi tepki gösterir. Küçük talihsizlikler, çocuklara şunu hatırlatmalıdır: "Eldivenini tekrar kaybettin. Çok can sıkıcı bir durum. Bu üzücü bir şey fakat bir felaket değil. Bu yalnızca bir aksilik."
anlayış iyidir.. empati..
Sekiz yaşındaki Mary, kazayla meyve suyunu döktüğünde, annesi kızmadan yorum yaptı, "Meyve suyunun döküldüğünü gördüm. Haydi, yeni bir bardak meyve suyu ve bir sünger alalım." Annesi kalktı, meyve suyunu bardağa doldurdu ve süngeri kızına verdi. Mary annesine kuşkuyla baktı ve "Vay be, teşekkür ederim anne," dedi. Annesinin yardımıyla masayı temizledi. Annesi ne incitici yorumlar ne de işe yaramaz öğütlerde bulundu. "Gelecek sefer daha dikkatli ol diyecektim fakat Mary'nin benim iyiliksever sessizliğime ne kadar müteşekkir olduğunu görünce vazgeçtim." dedi.
ah şu yersiz sıfatlarla dolu övgülerimiz...
On iki yaşındaki Linda, atari oyununda üçüncü basamağa gelmişti, babası haykırarak, "Harikasın! Mükemmel bir koordinasyonun var! Sen usta bir oyuncusun." dedi. Linda oyuna olan ilgisini kaybetti ve performansı düştü. Babasının övgüsü, oyuna devam etmesini güçleştirdi. Çünkü Linda kendi kendine, "Babam, mükemmel bir oyuncu olduğumu düşünüyor, fakat ben usta değilim. Üçüncü basamağa şans eseri geldim. Eğer tekrar denersem ikinci basamağı bile başaramayabilirim. En iyisi, başarılı olmuşken oyunu bırakmak." dedi. "Yeni bir oyuna geçtiğin için kendini harika hissediyor olmalısın" gibi basit bir gözlem, Linda için daha faydalı olurdu.