Üçüncü kitap İle ilgili ne söylesem bilemiyorum. Kitabı farklı bakış açılarından okuyoruz. Bu da beni yordu. Bazı bölümler gerçekten sinir bozucuydu. Özellikle kitabın sonlarına doğru bazı yerlerde anlatım bozuklukları maalesef canımı sıktı. Buna rağmen Jill ile üzüldüm gerildim. Fakat ikinci kitaptaki heyecanı üçüncü kitapta hissedemedim. Fazla bölük pörçüktü. Herkesin bakış açısını ya da yönünü okurken eksik kalan çok şey vardı. Her ne kadar kitabın sonu bir çok insanı tatmin etse de beni çok tatmin etmedi bir şeyler yarın hissettirdi. belki de ben kişisel olarak Jill karakterinden daha fazlasını bekledim. Çünkü benim için Jill yılmaz bir karakter. Sevdiğim sürtük tavırlarından ziyade kurban olmak ona hiç yakışmadı. Jack ile Ryn ilişkisi biraz geri planda kaldı. Buna rağmen Ryn sevdiğim karakterlerden biri oldu.
Tüm yukarıda yazdıklarıma rağmen kötü müydü? Buna cevabın kocaman bir hayır. Benim beklentim daha yüksekti. Özellikle kaçırıldıktan sonrası benim için biraz hayal kırıklığı oldu.
AJ’de kalbimi bıraktım. Jack ve Ryn için mutlu oldum. Jill ve Luke belki mutlu oldular ama biraz eksik kaldılar. Gelelim kitapta küfrü hakedenlere. En büyük o.ç. Knox olarak ilan ediyorum. Knox’un eşi için kelimeler yetersiz. Onun bu durumda olmasının müsebbibi her ne kadar kocası olsa da ikinci sıraya onu koyuyorum. Ve her ne kadar ölmüş olsa da Sunny de bu kategoride.
Seri bu kadar ama yan karakterlerle ilgili üç kitap daha var. Yayınevi çevirse okurum.
Şafağın Rengi 
Jewel E. Ann
Yaşar Kemal'i anlatmaya kalkarsak ne kelimeler ne de sözcükle yeter. Yine yeniden bir Yaşar Kemal klasiği olan bir kitaptı. Günün sonunda okuru düşünmeye itmiş eksik kalan parçayı tamamlamayı tercih etmiştir. Buradaki anlam ya da anlamlar herkesce faklı olabilir elbet. Okunması gereken ve keyifli bir kitaptı 
Yaşar Kemal
_Yaşam, ufacık şeylerden, küçük mutluluklardan oluşuyor. Hiçbir şey büyük ve kutsal değil. O yüzden sözde büyük olan şeylere ilgi duyarsan yaşamı ıskalarsın. Yaşam bir bardak çayı yudumlamak, bir dostla sohbet etmek, sabah yürüyüşe çıkmaktır, ama illa belli bir yere doğru değil, amaçsız, son belirlemeden hareket etmektir. Böylece herhangi bir
İçimizdeki hiç kimsenin dokunamadığı o köşeye çekildiğimiz kimi vakitler şunu sorarız kendimize yada sormalıyız belki de,
"İçimdeki bu dolduramadığım boşluk, hayatımda eksikliğini hissettiğim o şey ne?"
Eksikliği şöyle tanımlamış bir filozof;
" Birbirine ait olanın henüz bir arada olmayışı."
Bu doğru çünkü ait olmadığımız her ne varsa bize yükten başka bir şey olmuyor, aksine daima sırtımıza kambur olan bir fazlalık oluyor.
Ait olduğumuz ama henüz ulaşamadığımız o şeyin hasretiydi içimizdeki bu boşluk.
Ve bize ait olan veya ait olmak istediğimiz ne varsa ona ulaşmadan eksik kalacağız hep.
Ruhu eski zamana ait olanların hissettiği o eksiklik duygusu hiç gitmeyecek belki de. Zira eski zamanın izleri, zamanın kendisi gibi hızla kaybolup gidiyor ne yazıkki...
Bu yazıyı yazarken daha önce bir yerde okuduğum bir yazı geldi hatırıma, başka dile çevrilemeyen yabancı kelimeler listelenmiş yazıda, "saudade" diye bir kelime vardı onların arasında. Portekizce bir kelime, anlamı ise; "Muhtemelen olmayan birşey için duyulan hüzünlü bir özlem ya da hasret."
Sonra yarım kalan hikâyeme baktım, bir dua aradı gözlerim, buldu da. "Sen, içimizdeki şu adını koyamadığımız sızının, hissettiğimiz o eksikliğin de Rabb'isin. Bazı şeyler ele geçmez artık, bazı günler geri gelmez amenna.
Geçmiş zamanın rüyası bile ağır gelir artık uykularımıza. Lâkin hiç değilse o güzel günlerin huzuru sinsin üstümüze, rahmet et.
O huzuru yaşatacak kalplere, inceliklere tevâfuk ettir bizi ve sürekli elimizle kalbimizi yoklatan bu boşluğu doldur eski zamanın güzellikleriyle."
Vesselâm.
Aşk öyküsüne şu şekilde grizgah oldu
Geceleri şiir alışkanlığınız nereden geliyor
Ey istihşamlı sevda dedim
Kimisine güneş karanlıktır
Kimisine ise karanlık aydınlıktır.
Aydınlıktan nefret edenler güneşe söverler.
Şair olan beyfendiler edebiyat okumaz!
Şair olan hanımefendiler edebiyat okumaz!
Edebiyat sıralarında şairlerin ismi doğum tarihleri