Kızdırdılar Beni!
-Doğru; abesle iştigal bu! Bir işi icra eden, somut bir şekilde icra eden kişi; işin tarafı olduğunu zannettiği kişiye parsel parsel görev ifasını anlatmaz mı? Yoksa yola koyulduktan sonra mı icra edilecek iş hususunda görev dağılımı yapılacak!Ön görülebilir hale getirmek için geçen zamana değin hiç mi bir şey yapılmadı! Bu işletme yönetiminden
uzun uzun alıntılar...
"Beni oldum olası , senin çalışman sayesinde hiçbir yoksunluk çekmeden huzur, sıcaklık ve bolluk içinde yaşamakla suçlardın. Beynimde adeta oyuklar açmış olması gereken örneğin şu sözlerin geliyor aklıma;
" Ben henüz yedi yaşımdayken el arabasıyla köy köy dolaşmak zorundaydım"- "Hepimiz tek odada yatmak zorundaydık." - "Yer elması bulduk mu, kendimizi mutlu sayardık." - "Yeterli kışlık giysim olmadığı için yıllarca bacaklarımda açık yaralarla dolaştım." - "Henüz küçük bir oğlanken Pisek'te çalışmaya gittim." - "Evden hiçbir şey gelmezdi, askerliğimi yaparken bile , eve para yollardım." - "Ama yine de babam babamdı gözümde.Bugün kim bilir nasıl? Çocuklar ne bilir ki! Bunları kimse çekmedi . Bir çocuk bunları anlar mı bugün?"
Bu tür sözler başka türlü mükemmel bir eğitim aracı olabilirdi, babamızın çektiği sıkıntı ve yoksunlukların benzerlerinin aşılmasında cesaret ve güç verebilirdi. Ancak sen bunu istemiyordun..."
Sayfa 21Kitabı okudu
Esas olan sadece yaşamak değil, insana yakışır şekilde ve onurlu yaşamaktır. Teslim olmadan, boyun eğmeden, sürünmeden, el etek öpmeden yaşamaktır. 
Nazım Hikmet Ran
İşidin ey ulular, âhir zaman olmuştur,
Sağ müslüman seyrektir, o da güman olmuştur.
Danışman okur, tutmaz, derviş yolun gözetmez,
Bu halk öğüt işitmez, ne sarp zaman olmuştur.
Gitti beyler mürveti, binmişler birer atı,
Yediği yoksul eti, içtiği kan olmuştur.
Yani az koptu erden, el çekmeden murdardan,
Deccâl çıkacak yerden, onlar uyan olmuştur.
Birbirine yavuz sanır, ettiği kalır sanır,
Yarın mahşer gününde işi yayan olmuştur.
Ey Yunus, imdi senin aşk ile geçsin günün,
Sevdiğin kişi senin canına can olmuştur.
Sayfa 41Kitabı okudu
Esas olan sadece yaşamak değil, insana yakışır şekilde ve onurlu yaşamaktır. Teslim olmadan, boyun eğmeden, sürünmeden, el etek öpmeden yaşamaktır.
Nazım Hikmet Ran