Ya yeter artık haberlerde sürekli cinayet haberleri görüyorum yok yere insanlar öldürülüyor. Bu iş çözülsün artık el kaldıranın eli kesilsin. Çindeki gibi vatandaşlık puanı olsun 10 tane suç kaydı olan otobüse bile binemesin yakalanıyor salınıyor bu ne saçma düzen hırsızı katili arsız olmuş herkesin elinde bıçak, silah var. Bu meclis ne iş
Değerli Hocalarım bu yazımı eleştirebilirmisiniz lütfen?
Hande daha yeni uyanmisti herzaman olduğu gibi yine aynasına baktı ve ne kadar güzel olduğunu kendince söylendi. Kahvaltısından sonra babasının ilcedeki manav dükkanına gidecekti. Elini yüzünü yıkamak için lavaboya gitmişti ve yine aynada kendine baktı gülümsedi. Kahvaltısını yaptıktan sonra küçük bir bakım ve makyaj yaptı aynasını cantasina
Kısa bir dua,
Sıkılıp bunaldığımda, şikayet sayma Allah'ım! kaşlarımı çattığımda vebal yazma Allah'ım! haşa! haşa! Sana değildir sitemim.. kulların kul değil, mazur gör Allah'ım! biliyorum, ben Sana hep kötü geldim.. ama Sen, Sen bana hep iyi geldin Allah'ım! beni bana rağmen şefkatinle sevdin.. şimdi nasıl olur da isyanıma Seni bahane ederim..? Ey sahibim! Sen Halîm'sin, yumuşat kalbimi.. El-Hadî'sin, buldur yönümü.. El-Latif sin doyur gönlümü.. Ya Rabb! tüm yaratılmışlardan ümit kesip sadece Sana tevekkül edebilmeyi nasip eyle bana beni insanlarla sınadığında onları Sana havale edebilecek gücü ver bana.. Ya Rabbi! Muradını, muradım kıl. beni aldatanlardan koru! aldatmaktan esirge ve aldananlardan eyleme..
Yeni kısa yazimi degerlendirirmisiniz?
Hande daha yeni uyanmisti herzaman olduğu gibi yine aynasına baktı ve ne kadar güzel olduğunu kendince söylendi. Kahvaltısından sonra babasının ilcedeki manav dükkanına gidecekti. Elini yüzünü yıkamak için lavaboya gitmişti ve yine aynada kendine baktı gülümsedi. Kahvaltısını yaptıktan sonra küçük bir bakım ve makyaj yaptı aynasını cantasina
Birilerini mutlu etmek yahut onları üzmemek için geçirdiğimiz günler olmuştur. Kimilerinin ömrü böyle geçmiştir. Ne üzücü. 
İlber Ortaylı : "Ne yaşadıysanız yüzünüze yansır. İnsanın yüzü bir kitap gibi okunabilir. İfadeniz bomboşsa da hiçbir şey yaşamadığınız fark edilir. Bundan kurtulmak mümkündür; yaşayın, monotonluktan uzaklaşın, gezin, görün,
Günaydın. Yıllar geçse de büyüsek de hayallerimizin hepsine değil de birçoğuna kavuşsak da, daima bir şeyler noksan. Bir şeyler anlaşılmaz. Hiç bitmiyor insanın aradığı o "şey". "Mükemmel Günler"deki o diyalogu hatırlayın: "-Hâlâ anlam veremediğim pek çok şey var. -Hayat aşağı yukarı böyle bir şeydir." Ne tuhaf,