İslâm sosyolojisinde, insan, ne tek başına yaşayan vahşi ve egoist bir canavardır, ne de «kovan» içinde kaybolup kalmış bir «amele arı»dır. İslâm sosyolojisinde, insanlık, «aile» ile başlar. Bu aile, «bir tek erkek ile bir tek kadından» ibarettir. (Bkz. el-Hucurat Sûresi,âyet 13)
Üstelik, bu aile, Yüce Allah’ın iradesi ile terbiye edilmiş, bütün «esma»yı (isimleri) bilen medenî bir yapıda idi.